बुधवार, १८ एप्रिल, २००७

सागर गहिरे डोळे

सोनल ने टिपले, निखळ सौदर्य. बघता बघता लगेच म्हणावेसे वाटते की तुझ्या हासऱ्या चेहऱ्या मध्ये शुभ्र गोडवा इतका होता, दुःखही माझे विसरून गेलो, तुझ्या कडे मी बघता बघता. सोनल तुझ्या या छायाचित्रासाठी तुला एक चंद्र, आणि एक स्वप्नांचे गाव बक्षिस दिले गं.

हे सागर गहिरे डोळे, हसणे मंद
ही कुंतल नक्षी करतो वारा धुंद

मी बघता बघता उरलो नाही माझा
लागला मला तुजला बघण्याचा छंद

हे सागर गहिरे डोळे, हसणे मंद
ही कुंतल नक्षी करतो वारा धुंद

अत्तरे निकामी सगळ्या या शब्दांची
तू बघण्याने ही पसरवतेस सुगंध

मी बघता बघता उरलो नाही माझा
लागला मला तुजला बघण्याचा छंद

तुषार जोशी, नागपूर

३ टिप्पण्या:

  1. प्रिय तुषार,

    ब्लॉगची कल्पना, मांडणी आणि छायाचित्रे फारच उत्तम आहेत.

    तुमचा ब्लॉग वाचणाऱ्यांसाठी माहिती

    कविवर्य सुरेश भट ह्यांच्या नावाने संकेतस्थळ नुकतेच सुरू झाले आहे. मराठी गझल आणि कविवर्य सुरेश भट ह्यांना समर्पित असे हे संकेतस्थळ आहे. www.sureshbhat.in आणि www.sureshbhat.com ह्या दोन पत्त्यांवरून ह्या संकेतस्थळाला भेट देता येईल.

    चित्तरंजन भट

    उत्तर द्याहटवा