शुक्रवार, २३ डिसेंबर, २०११

माझा आवडता छंद

(छायाचित्र सौजन्य: प्रज्ञा )
.
.
तुला पहिल्यांदा जेव्हा पाहिले
माझे तुझ्या सोबत आयुष्य
त्या क्षणापासूनच सुरू झाले
त्या क्षणापासून जी तुझी नशा झालीय
तो प्रभाव कायमच नाही तर
वर्षोंवर्षे तुझी नशा वाढतच चाललीय
तुझ्यासोबत घालवलेला
प्रत्येक क्षण
आठवणींच्या दागिन्यातला
एकेक हिरा आहे
तुझे अस्तित्व प्रीतीचा
शुद्ध आनंद झरा आहे
तुझ्या रूपाचे अनेक पैलू पाहणे
माझ्यासाठी रम्य उत्सव आहे
तुझ्या सोबत हे आयुष्य जगणे
मोहक उत्कट अनुभव आहे
प्रत्येक वर्षी विचार करतो की
आपले नेमक्या वेळी त्याच जागी जाणे
योगायोग नव्हता
एकमेकांना पाहून वेड्यासारखे भारावणे
योगायोग नव्हता
मी तुझ्यासाठी तू माझ्यासाठीच जगात होतीस
प्रथम दर्शनी मी तुझा होणे
योगायोग नव्हता
तुझा होऊन जगणे म्हणजे
माझा आवडता छंद आहे
तू माझी असताना जगणे
म्हणजे अपार आनंद आहे

तुषार जोशी, नागपूर
२३ डिसेंबर २०११, ०९:००
.
.
(प्रिय प्रज्ञा आणि मंदार, तुम्हाला लग्नाच्या १४व्या वाढदिवसासाठी अनंत शुभेच्छा)

बुधवार, २१ डिसेंबर, २०११

कविता

(छायाचित्र सौजन्य: प्रांजल )
.
.
टपोरे गहिरे डोळे
डोळ्यात कोरिव काजळ
घनदाट काळे केस
चाफेकळीसे नाक
अल्लड लोभस गाल
ओठात मिश्किल हसू
मोत्यासारखे दात
गोऱ्या त्वचेवर खुलणारा काळा गोफ
मोहक काळा ड्रेस
कपाळावर नाजुकशी टिकली
हनुवर छोट्टासा तीळ
मानेवर रूळणाऱ्या अवखळ बटा
किरणांची उनसावली छटा
हे सगळे एकाच वेळी
एकत्र आलेली कविता पाहून
.
धडधडणारे हृदय
देहभान हरवलेला
मंतरलेला एक वेडा जीव
कविता लिहू लागेल
यात नवल काय?

तुषार जोशी, नागपूर
२१ डिसेंबर २०११, २४:४५

.

शुक्रवार, १६ डिसेंबर, २०११

तिचे हासणे जीव घेऊन गेले

(छायाचित्र सौजन्य: वैदेही )
.
.
तिचे हासणे जीव घेऊन गेले
तिने टाळणे जीव घेऊन गेले

खुले केस सोडून लाडीक होणे
तिचे वागणे जीव घेऊन गेले

स्वप्नामधे हात हाती धरूनी
तिचे चालणे जीव घेऊन गेले

डोळ्यातली प्रीत सांगू कशी मी
इथे भाळणे जीव घेऊन गेले

मला वाटते मित्र माझा खरा तू
तिचे सांगणे जीव घेऊन गेले

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

शनिवार, १० डिसेंबर, २०११

असे वाटते

(छायाचित्र सौजन्य: नम्रता )
.
.
तू माझ्या आयुष्यात आलीस
सौंदर्याची लाट होऊन
तू माझी प्रेरणा झालीस
सोनेरी पहाट होऊन

तुझा सावळा रंग झाला
माझा आवडता रंग
तुला भेटणे सहजच झाला
गोड अविस्मरणीय प्रसंग

तू सांगितलेस सर्व तुझे
काही सुखं काही वेदना
तू कधीच आणला नाहीस
आनंदाचा आव उसना

तू नितळ पाण्यासारखी
नेहमी समोर येत गेलीस
तुझ्या खरेपणामुळेच तू
माझी सखी होत गेलीस

काठोकाठ डोळा भरून
तू हसतेस म्हणूनच पण
असे वाटते तुझ्यावरून
ओवाळावा प्रत्येक क्षण

तुषार जोशी, नागपूर

.

गुरुवार, २७ ऑक्टोबर, २०११

आश्चर्याची झालर

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली )
.
.
रोज एका नव्या रुपात
समोर येतेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

रोज नवेच रूप पाहून
मी विचार करतो
तू आहेस अथांग, मलातर
फक्त थेंबच दिसतो
आश्चर्याची झालर असलेली
लाट होतेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

मी ठरवतो तुला बघून
अचंभित नाही व्हायचे
तुझे कातिल हावभाव
कसले निर्णय टिकायचे
हृदयाच्या आत खोल
घुसत जातेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

मंगळवार, ४ ऑक्टोबर, २०११

ती हसल्यावर

.
.
ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती
ती दिसल्यावर तिच्या कडे सगळ्या
नजरा ठरती नजरा ठरती

किमया मादक तरी निरागस
सात्विक तरीही राजस राजस
कसे गुलाबी सुगंध पेरीत येते
आणिक काबिज करून जाते
अवघी धरती अवघी धरती

ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती

खळी असावी किती मनोरम
केस जणु ते  रेशम रेशम
तरूण बिचारे भान हरपुनी
खुळ्या सारखे रोज
तिच्यावर मरती तिच्यावर मरती

ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

काही चेहेरे

(छायाचित्र सौजन्य: गिरिष)
.
.
काही चेहरे स्नेहाचा संदेश सांगतात
काही चेहरे प्रगल्भतेचे कोष वाटतात
लक्षात राहतात भेटल्यावरती काही चेहरे
काही चेहरे पाहताक्षणीच छाप पाडतात

काही चेहरे दिसले की मन शांत राहते
काही चेहरे हसतील तेव्हा सुख दाटते
हवेच असतात जवळ नेहमी काही चेहरे
काही चेहरे बोलतात तेव्हा धन्य वाटते

काही चेहरे प्रामाणिक प्रशस्त वाटती
काही चेहरे सत्याची देतात पावती
सभोवताली व्यापुन उरती काही चेहरे
काही चेहरे तर डोळ्यांनीच शिस्त लावती

भाग्यवान तो असा चेहरा ज्यास मिळाला
मित्रा तुझा चेहरा म्हणजे एक त्यातला

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

रविवार, २ ऑक्टोबर, २०११

तुला कोणी सांगितलेय का गं?

(छायाचित्र सौजन्य: मयुरी)
.
.
तुझ्याबद्दल बोलायचे झाले तर

माझे शब्द वेड्यासारखे वागतात
तुला कोणी सांगितलेय का गं?

तुला बघुन अप्सरा पण लाजतात.

श्वास थांबतो हृदयाचा ठोका चुकतो

मनामध्ये मोर थुई थुई नाचतात
तुला कोणी सांगितलेय का गं?

मेघ तुला बघायलाच दाटतात.

तुला कितीदा पण पहिले तरी
ते क्षण नेहमी कमीच वाटतात

तुला कोणी सांगितलेय का गं?

तू नसतानाचे क्षण किती जाचतात

तुझा विचारही मनात येतो जेव्हा
मनात अत्तराची तळी साठतात
तुला कोणी सांगितलेय का गं?

तू येताच चोहिकडे सतारी वाजतात

तू हसतेस, डोळ्यांचे पारणे फिटते

चैतन्याचे वारे वाहू लागतात

तुला कोणी सांगितलेय का गं?
लोक प्रार्थनेत तुझे दिसणे मागतात

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

शनिवार, १ ऑक्टोबर, २०११

काय आवडतं

(छायाचित्र सौजन्य: संहिता)
.
.
तू विचारायचीस
काय आवडतं माझ्यातलं
मी म्हणायचो नाक
ते आहे एक लाखातलं

तेव्हा एक सांगायचं
राहूनच जायचं
तुझ्या डोळ्यांबद्दल बोलायचं
राहूनच जायचं

आणि तुझं मोठ्ठ कपाळ
ते मिश्किल ओठ
आणि ते तुझं माझ्याकडे
त्वेषाने रोखलेलं बोट

काय काय सांगायचं गं
आणि कसं शब्दात बांधायचं
तुझ्यात जे भरून ठेवलय बाप्पाने
काही कवितांत कसं मावायचं

म्हणूनच म्हणायचो नाक
ते आहे एक लाखातलं
माझ्या मैत्रीणी सारखं
कुण्णालाच नाही मिळालेलं

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

निराळी दिसते ती

(छायाचित्र सौजन्य: प्रेक्षा )
.
.
निखळ निरागस प्रसन्न हसते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

तिला भेटतो तेव्हा निराशा दूर पळे
उडून जाई किती वेळ तो नाही कळे
नेहमी चैतन्याच्या धुंदीत असते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

सावळा रंग तिला मोहक छटा देतो
गोडवा गाली तिच्या स्वतःचा अर्थ घेतो
प्रेमळ साधी सोपी नेहमी भासते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

स्वप्नांच्या बाबतीत वेडी आहे जराशी
त्यांचे थवेच्या थवे असती तिच्या पाशी
स्वप्नांना सजवित खुशाल बसते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

शुक्रवार, ३० सप्टेंबर, २०११

वाट पाहते

(छायाचित्र सौजन्य: प्रांजल)
.
.
स्वतःला आरशात पहावे मीच किती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

सुर्य होऊन येना तळप माझ्या नभी
डोळ्यांची आरती मी घेऊन आहे उभी
साक्षात होऊन ये स्वप्ना मधली प्रीती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

केसांना फिरणाऱ्या हातांची ओढ आहे
ओठात दाटलेले अमृत गोड आहे
येता विचार तुझा लाली गालावरती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

तुझ्यासाठी जपले सजले रूप माझे
रूपास टिपताना पाहूदे डोळे तुझे
हातांना विणू दे रे जन्मोजन्मीची नाती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

स्वतःने स्वतःच्याच प्रेमात पडणे

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली साटम)
.
.
तिला पाहते आरशाच्या पल्याडं
तिचे रूप आहे किती देखणे
खुले केस मोहून जाती मनाला
सुगंधी जसे की फुले वेचणे

असे रोज होते किती वेळ जातो
किती आरशाच्या पुढे नाचणे
स्वतःने स्वतःच्याच प्रेमात पडणे
खुळ्यासारखे चालणे वागणे

तिच्या स्वप्निचा तो कुणी राजबिंडा
तिचे रूप आसावले पाहण्या
पहावे तयाने भुलावे तयाने
तिने बद्ध व्हाने उगा लाजण्या

कधी स्वप्न वाटे कधी लाज वाटे
किती मोहरावे मनाने असे
किती प्रेम द्यावे, स्वतःला हरावे
हसावे कळीने फुलावे जसे

बघावे स्वतःला स्मरावे कुणाला
कुठे दूर आहे सखा साजणं
जरी दूर आहे किती घोर आहे
तिला होतसे रात्रीचं जागणं

तुषार जोशी, नागपूर
१२ मे २०११, २२:५०

हनुचा तीळ

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली)
.
.
केसांच्या ढगातून चेहऱ्याचा चंद्र दिसे
चांदणे रूपाचे गं हृदयावरती ठसे

स्वप्नाळू खोल डोळे अधिर ओठ किती
हनुचा तीळ काळा नजरेची नाही भीती

नाकाची चाफेकळी सजली ऐटी मधे
सावळी गोड कांती अनोखी लाखा मधे

उत्सव सौंदर्याचा तुझ्या रूपात चाले
साठवू कुठे किती दोनच माझे डोळे

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

तुला पाहता

(छायाचित्र सौजन्य: अदिती )
.
.
तुला पाहता जीव वेडावतो गं तुला पाहता
सुखाचा झरा का उरी वाहतो गं तुला पाहता?

तुझे केस सोडून ते मोकळे तू मला भेटता
उन्हाळ्यातही गारवा भासतो गं तुला पाहता

तुझा सावळा रंग आहे तुझा देखणा दागिना
मधाचा मधू गोडवा लाजतो गं तुला पाहता

तुझे हासणे ओतते धूंद तारूण्य चोहीकडे
पहा मंद वारा कसा नाचतो गं तुला पाहता

तुझे ओठ सांगून जाती मुक्याने हवे ते मला
जिवाचा शहारा पुरा पेटतो गं तुला पाहता

तुझे रूप वेधून घेते मनाला खुळ्या सारखे
तुझी साथ लाभो सदा मागतो गं तुला पाहता

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

बुधवार, २८ सप्टेंबर, २०११

भूल भुल्लैया

(छायाचित्र सौजन्य: मनिषा कोरडे)
.
.
तुझ्या सोनेरी केसांची मनमोही हालचाल
तुझे हसणे मिळेल ज्याला तोच 'मालामाल'

तुझ्या डोळ्यांच्या तळ्यात 'भूल भुल्लैया' गहिरी
अजूनही चिंब तुला जरी बघितले काल

आता सगळे सांगती राम्या शाम्या गंप्या 'बिल्लू'
तुझ्या कटाक्षाने होती कसे हृदयाचे हाल

तुषार जोशी, नागपूर 
.
.

तुझ्या मंद हसण्याने

(छायाचित्र सौजन्य: मनिषा कोरडे)
.
.
हसलिस हलक्याने
जिव झाला कासाविस
असे वाटले जवळ
नेहमिच तू हवीस

तुझ्या सावळ्या रंगाची
ओढ होतीच मनाला
तुझ्या मंद हसण्याने
वेड लागले जिवाला

हसतच तू रहावे
आनंदाचे गावे गाणे
मान्य आहे कण कण
माझा त्यासाठी झिजणे

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

मंगळवार, १३ सप्टेंबर, २०११

माझी सावळी मैत्रीण

(छायाचित्र सौजन्य: नीलम नायक)
.
.
माझी सावळी मैत्रीण
रोज मला विचारते
गोरा तू मी सावळी रे
कशी तुला आवडते?

तिला सांगतो मी वेडे
करतेस काय अशी
तुझ्या सावळ्या रंगात
ओढ हवीशी हवीशी

तुझ्या असण्याने होते
माझे जगणे मंगल
तू नसता जग आहे
नको नकोसे जंगल

कस्तुरीला सुगंधाचे
जसे स्रोत नाही ज्ञात
तुझ्या सावळ्या रंगाचे
तुला मूल्य नाही ज्ञात

ईतकेच ठेव ध्यानी
तुझे सावळे असणे
माझ्यासाठी ठरते गं
जग मोहक देखणे

(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)
.
.

शुक्रवार, ९ सप्टेंबर, २०११

चंगो

(छायाचित्र सौजन्य: चंद्रशेखर गोखले)
.
.
.

ऐन आमच्या तारूण्यात तो
थेट आमच्या हृदयात आला
आमच्या कितेक भावनांना
त्याने हळवा शब्द दिला

त्याच्या शब्दांवर प्रेम जडलं
त्याच्या शब्दांनीच प्रेम फुललं
त्याच्या शब्दांनी तिच्या मनातलं
कितीदा तरी गुपित कळलं

त्या चारोळ्या तिला ऐकवून
हेच मला वाटतं म्हणायचं
त्याच्या शब्दांचं फूल असं
तिच्या मनात हळूच खोवायचं

त्याच्या प्रत्येक शब्दात आम्हाला
खोल जगणे सापडत जाते
आमच्या रसिक हृदयामध्ये
त्याची आठवण तेवत रहाते

तुषार जोशी, नागपूर

शुक्रवार, ५ ऑगस्ट, २०११

सखे

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा - निशिधा )
.
.
तुझ्या माझ्यातले
सख्य सांगू कसे
शब्द पडती अपुरे सखे
सुख तुला पाहुनी
पास रेंगाळते
दुःख होते मधासारखे

विश्व माझे तुझे
सागरासारखे
वाद होती कधी वादळी
फक्त डोळ्यातुनी
गूज समजायचे
बोलण्याची कला वेगळी

मीच समजायच्या
तुझ्या खाणाखुणा
खुट्ट झाले तरी जाणवे
वेदना पण कशी
वाटली जिंकली
जाणती आपली आसवे

वेगळा कोपरा
आत हृदयामधे
तुझ्यासाठी असे राखला
या इथे त्या तिथे
पोचले मी कुठे
साथ ठेवीन गं मी तुला

तुषार जोशी, नागपूर

गुरुवार, ४ ऑगस्ट, २०११

अलामांडा

(छायाचित्र सौजन्य: सोनल)
.
.
घंटेची पिवळी फुले पाहिली होती
कधी लक्षात राहिली नव्हती
पण तू त्या दिवशी
एक फुल खोवलेस केसात
तेव्हापासून ते फूल विसरू शकलेलो नाही.
आता जिव हळवा होतो
घंटेची फुले पाहिल्यानेही.
आता घंटेची फुले
माझ्या अनुभव विश्वाचा
गोड भाग झालीयेत.
प्रत्येक वेळा
घंटेची फुले पाहता
ती तुझ्या आठवणींची
मनोहर झुळुक घेऊन आलियेत.
माझ्या आयुष्यात तू त्या फुलांना
वेगळे अस्तित्व दिलेस
ते फुल केसात खोवून
तू सौंदर्याचे दालन उघडे केलेस.
त्या फुलाला नवे अस्तित्व
आणि मला डोळाभर धन दिलेस.

(हो हो 'फुले पक्षी ती आणि मी' ही मंगेश पाडगावकरांची कविता मला माहित आहे, या कवितेची कल्पना त्या कवितेशी बरीच मिळते तरीही या कवितेतले अनुभव व भाव माझे आहेत)

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

बुधवार, ३ ऑगस्ट, २०११

सावळी ती परी

(छायाचित्र सौजन्य: सोनल काळबांडे)
.
.
स्वप्नात ती दिसावी मिटताच डोळे
दिवसा तिचेच व्हावे आभास भोळे
दिवसा तिचेच व्हावे आभास भोळे
एक सावळी ती परी, मनमोहिनी सावरी
मनमोहिनी सावरी, एक सावळी ती परी ।। ध्रु ।।

रंगास तोड नाही, रूपास तोड नाही
शब्दच अपुरे पडती, पडती अपुरे
सागर तिच्या रूपाने, माझ्या समोर येई
सगळे किनारे भिजती, भिजती किनारे
हसताच ती प्रभेने दिपतात डोळे
विणतो सुगंध अंगी रोमांच जाळे
विणतो सुगंध अंगी रोमांच जाळे
एक सावळी ती परी, मनमोहिनी सावरी
मनमोहिनी सावरी, एक सावळी ती परी ।। १ ।।

कुरळ्या तिच्या बटांना, देता ती एक झटका
अडतो तिथेच श्वास, अडतोच श्वास
बघते ती ज्या कुणाला, त्याची असे दिवाळी
खासच जातो दिन तो, जातोच खास
बुडतो सहज कुणीही गहिरे ते डोळे
स्मरणात तिचिया जगणे जगणे निराळे
स्मरणात तिचिया जगणे जगणे निराळे
एक सावळी ती परी, मनमोहिनी सावरी
मनमोहिनी सावरी, एक सावळी ती परी ।। २ ।।

(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)
.
.

रविवार, ३१ जुलै, २०११

फेयर अॅड लवली

(छायाचित्र: मोहिनी जोशी)
.
.
.

टिव्ही मधे दाखवती गोरे गोरे रंग
क्रीम कोणते मी लावू गोरे होण्या अंग
मला पण हवा माझा चेहरा चांगला
फेयर अॅण्ड लवली आणून देना बाबा मला

तुझा आहे तोच रंग गोड आहे बेटा
रंग बदलण्याचा नको ग आटापिटा
रंग जो मिळाला जन्मताना आपल्याला
तोच रंग छान रंग तोपण चांगला
बागेमध्ये मोगऱ्याची फुले असती ना
गुलाबाची पण असतात काय हो ना
गुलाबाने मोगरा व्हायचे नसते गं
गुलाबाचे वेगळे सौंदर्य असते गं
आवडतेस तू आहे तशीच आम्हाला
रंग गोरा करण्याचा विचार कशाला

जाहिरात दाखवावी लागतेच त्यांना
खोटी स्वप्ने विकायची असतात ज्यांना
गोरे छान काळे घाण म्हणावे लागते
पुन्हा पुन्हा तेच तेच सांगावे लागते
जगामध्ये सावळेसे बघ किती लोक
गोरे तर थोडे काळे सावळे अधिक
बदकांच्या सौंदर्याची व्याख्या ही वेगळी
चिमणीने तुलनाच करू नाही मुळी
सावळ्या रंगाची गोड गुणाची देखणी
तू आमुची अलौकिक सावळी चिमणी

सावळ्या रंगाचा पोरी अभिमान ठेव
त्याला आवडते तेच बनवतो देव
रंग गोरा रंग काळा आणिक सावळा
सगळेच त्याने बनवले हो ना बाळा?
सगळेच रंग छान असतात बघ
कुणाचाही करू नये द्वेष किंवा राग
लक्ष देऊ नये जर चिडवले कोणी
आपल्याच तालामध्ये म्हणायची गाणी
कितीतरी लोक पुढे भेटतील तुला
भाळतील बघ तुझ्या सावळ्या रंगाला


(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)

.

शनिवार, ३० जुलै, २०११

योजना

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा कोटेचा)
.
.
तुला पाहिले अन मानायला लागलो
देव आहे! तुला घडवलेय ग त्याने
तुझ्या लावण्यात स्वर्गीय हात आहे
शक्यच नाही घडणे योगायोगाने

योजना केलीय त्याने जाणीवपूर्वक
हासण्यात तुझ्या उत्कट चैतन्य पेरून
त्याचा अंश जगात फिरत ठेवण्याची
शल्ये विरती तुला पाहूनच दूरून

मग माझी योजना का केलीय गं
रूप साठवायला पण कुणी हवे ना
म्हणूनच कदाचित वाटत राहतं
जगूच शकणार नाही तुझ्या विना

तुला पाहिताच मी आस्तिक झालो
मी देवाचा बघ किती लाडका असणार
तुला त्याने माझ्याच काळात घडवले
त्याचे हे उपकार कधी ना विसरणार

माझ्यासाठी तूच त्याचा अंश आहेस
तुझा भक्त झालोय स्वीकार आता
तुझी साथ मोक्ष तुझी साथच स्वर्ग
लागली समाधी तुझेच गीत गाता

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

रूप

(छायाचित्र सौजन्य: शर्वरी राणे)
.
.
तुझे सुबक नाक वेडे करते मला
तुला पाहण्याचाही सोहळा होतो
पण तुझ्या सोज्वळ स्वभावाचा
प्रभाव उत्कट जगावेगळा होतो

तुझे हसताना दिसणारे दात ना
मला मोत्यांचा दागिना वाटतो
मनापासून तुझ्या काळजी करण्याने
मनात स्नेहाचा परिमळ दाटतो

तुझे केस वाऱ्यावर उडतात ना
वाटते माझे जगणे ईथेच थांबावे
तू माझ्यासाठी हाताने केलेले
थालीपीठ तुझ्याच हाताने खावे

तुझे डोळे अन त्यातले पाणी
चिंब भिजवते जीव होतो हळवा
तुझ्या आकाशात उडताना दिसतो
माझ्या वचनांचा स्वप्नांचा थवा

सावळ्या रंगाचे काय बोलू गं
काय बोलू आता नाजुक बोटांचे
रूप साठवून ठेवतोय मनात
जणू मिळालेय धन जन्मभराचे

तुषार जोशी, नागपूर


.

शुक्रवार, २९ जुलै, २०११

वेंधळा साजण

(छायाचित्र सौजन्य: रिद्धिमा कोटेचा)
.
.
कधी कधी अशी भीती वाटते की आपण सौंदर्याला शब्दात बांधून आपल्याच शब्दांच्या मर्यादेत त्याला बांधू तर पहात नाही?  सौंदर्य सागरासमान आणि आपले शब्द फक्त थेंब रूप आहेत.  यावेळेस सौंदर्याला बांधून घालायची ईच्छाच होत नाहीये, तर एका खुळ्या वेंधळ्याची कल्पना शक्ती प्रक्षेपित करूनच हौस भागवतोय.

तुला पाहिले साडीत
आणि जागी ठार झालो
तुझ्यासाठी खुळा होतो
आता वेडा पार झालो

थोडे मराठी दागिने
तुला आवडतील का?
साध्या मराठी मुलाची
सोबतीण होशील का?

तुझ्या नाकावर नथ
कानी मोत्यांच्या कुड्या
गळ्यामध्ये ठुशी येता
होणे अप्सराही वेड्या

तुझ्या नाजुक गळ्यात
चपलाकंठी शोभेल
तुझी होऊनिया धन्य
मोहनमाळ ठरेल

वाकी पाटल्या मेखला
पायी पैंजणे जोडवी
किती मोहक हवीशी
माझी कल्पना असावी

साजेसा केसात खोपा
भाळी कुंकवाचा टिळा
ईतकेच मागतो हा
तुझा साजण वेंधळा

मराठी त्या दागिण्यांची
शोभा वाढवशिल का
एका मराठी मुलाची
सोबतीण होशील का?

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

गुरुवार, २८ जुलै, २०११

आविर्भाव

(छायाचित्र सौजन्य: मंदार चितळे)
.
.
तुझ्यावर रागवणे
ठरवूनही जमेना
तुझे चैतन्य असे की
तुझ्याविना करमेना

तुझा मोलाचा दागिना
तुझा मोकळा स्वभाव
अरे मित्रा म्हणताना
स्नेहमयी आविर्भाव

तुझ्यावरती ठेवावा
डोळे मिटून विश्वास
तुझ्या शब्दांमध्ये आहे
मंद आश्वस्त सुवास

तुझी साथ लाभताना
कशाचिच नाही भीती
तुला धाडले मानावे
विधात्याचे ऋण किती

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

उपकार

(छायाचित्र सौजन्य: रचना कुलकर्णी)
.
.
त्या रचनाकाराने केवढे ते उपकार केले
तुला सावळा रंग आणि मला डोळे दिले
तुझ्या गालावर खळी मला खळीचे वेड
तुला मिश्किल शैली मला हृदय भोळे दिले

तुला घनदाट केस तुला गहिरे डोळे
मला भावनेत गच्च ओली दिली कविता
तुला आठवताच शब्द सुरेख अर्थ पांघरती
आजकाल मी कविता करतो येता जाता

तुला मिळाली जीवघेणी हसण्याची कला
गोड पापण्यांची भाषा आणि हळुच लाजणे
मला मिळाले ओढ, हुरहुर आणि वेडेपणा
तुझा विचार करत रात्र रात्र जागणे

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

नशा पानपानात

(छायाचित्र सौजन्य: शर्वरी राणे)
.
.तुला पाहताना असे वाटलेकी
जसा चंद्र आलाय बागेत माझ्या
तुझे चांदणे पांघरूनी बसावे
नसावे घड्याळास काटेच माझ्या

तुझ्या शूभ्र दातांचि जादू म्हणू की
तुझ्या दाट केसांचि किमया असावी
तुझे हासणे भान हरते असेकी
बघे ज्यास त्यालाच कविता सुचावी

तुला सांगतो मी जरा ऐक पोरी
तुझ्या हासण्यानेच फुलतात गाणी
तुझा स्पर्श होताच मोहरति पाने
निराशा हसे वेदना ही दिवाणी

तुझे श्वास मिळता फुले बाग अवघी
नशा पानपानात हिरव्या सुखाची
तुला फक्त स्मरतो जगाला विसरतो
नसे खंत ना आज पर्वा कुणाची

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

बुधवार, २७ जुलै, २०११

लाघवी

(छायाचित्र सौजन्य: शर्वरी राणे)
.
.
तुझा सावळा चेहरा लाघवी
तुझ्या हासण्याची तऱ्हा लाघवी

तुझ्या धुंद केसात गुंतून वाटे
मला आज वारा जरा लाघवी

उन्हाळे जिरावे तुझ्या पावसाने
तुझ्या बोलण्याचा झरा लाघवी

पुरा ठार झालो तरी भान ना
तुझ्या पाहण्याचा सुरा लाघवी

न होवो कधीही तुझे दूर जाणे
तुझा भासही बोचरा लाघवी

तुषार जोशी, नागपूर 
.
.

गुरुवार, १६ जून, २०११

येता जाता

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता पेंडसे)
.
.
येता जाता
कितीतरी फोटो डोळ्यासमोर येतात.
टिकतात काही क्षण,
मग पुसटून जातात.
अश्याच अनेक फोटोंच्या नंतर
अचानक एकदा..
तुझा फोटो आला...
त्याच्या प्रभावाने
माझेच अस्तित्वच पुसटायला लागले.
तू फोटोतूनही
अस्तित्व व्यापून टाकलेस माझे
आता आणिक कोणताच फोटो पाहायची
इच्छा राहिली नाही
कदाचित काळालाही
पुढे सरकायची इच्छा राहिली नव्हती
तुझ्या फोटोकडे पाहण्याचा
माझा उत्सव थांबून तो पण पाहत असावा
तुझ्या बोलक्या डोळ्यांनी
तुझ्या मनमोकळ्या हसण्याने
जे दिले होते ते तर मी स्वप्नातही
कधी मागितले नव्हते
मी इतका खुळा तर कधीच नव्हतो
की एका फोटोवर खिळून जाईन
पण मला कळले
तुमच्या आयुष्यात एक फोटो
असा येतो की मग
सगळे आयुष्य त्याच्या भोवती
खिळून जाते.
तुम्ही स्वप्नातही न मागितलेले
अपार धन तुम्हाला मिळून जाते.
तुझा फोटो पाहिला..
मग मी उरलोच नाही.
तुझ्या अस्तित्वाचा सुंगंध
येऊ लागला पानापानातून
मला जगण्याचं
सुंदर कारण मिळालं तुझ्या फोटोमधून

तुषार जोशी, नागपूर

बुधवार, १५ जून, २०११

जगावेगळी किमया

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता पेंडसे)
.
तुझ्या हसण्याचा शुभ्र गोड प्रकाश पडला
वारा वाहताना क्षण तुला बघाया अडला
तुझी खट्याळ टिकली काळजात उतरली
तुझ्या स्वप्नाळू डोळ्यांची भूल पडली मनाला

किती निरागस हसू वागवते तू लिलया
तुझ्या कुरळकेसांची जगावेगळी किमया
तुझ्या सावळ्या रंगात एक अनामिक ओढ
बाणासमान रूतती तुझ्या नाजुक भिवया

कसे सांग ना आताशा सांभाळावे हृदयास
पसरला असण्याचा तुझा मोहक सुवास
तुझा प्रभाव ईतका खोल जाणवतो आता
तुला आठवत होतो दिन रातीचा प्रवास

तुषार जोशी, नागपूर

रेष माझी कुंकवाची

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता पेंडसे)
.
.

तुझ्या केसात सजली
रेष माझी कुंकवाची
तुझ्या डोळ्यात जगली
स्वप्ने माझी आयुष्याची

तुझे हसणे साजणी
तुझे खट्याळ बघणे
तुझे दुरून ईषारे
माझे दुरून जळणे
ऐक अशी बरी नाही
थट्टा माझी पामराची
तुझ्या डोळ्यात जगली
स्वप्ने माझी आयुष्याची

तुझ्या सावळ्या रंगाचा
दंश झाला पानोपानी
त्यात कहर मांडला
तुझ्या कुरळ्या केसांनी
मेघ तुझे रूपघन
हौस माझी पावसाची
तुझ्या डोळ्यात जगली
स्वप्ने माझी आयुष्याची

तुषार जोशी, नागपूर
.

तुझा सावळा शृंगार

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता पेंडसे)
.

तुझा सावळा शृंगार
जीव जाहला अंगार
किती रुतते रुतते
तुझ्या नजरेची धार

असे पाहू नको वेडे
जीव वितळतो माझा
तुझी ओढ काळजात
घेऊ लागली आकार

आता पाठीमागे सारे
बोल बोलतील मला
काय जाहले हो याला?
अहो गुणी होता फार

कसे सोसतो सोसतो
तुझ्या असण्याचे तेज
तुटे इतकी नादते
मन कोवळी सतार

घनघोर बरसतो
आता सुखाचा पाऊस
तुझा आठव मल्हार
तुझा विचार मल्हार

तुषार जोशी, नागपूर

शुक्रवार, २७ मे, २०११

गुलकंद

(छायाचित्र सौजन्य: त्रिशाला)
.
..

तुझा विचार सुगंध
तुझा चेहरा आनंद
तुला पाहणे गुलाब
तुझे स्मीत गुलकंद

तुझे असणे रोमांच
नसता ये आठवण
माझ्या दाट काळोखात
तुझ्या रुपाचं चांदणं
तुझे नाव मोरपीस
आठवता शब्द धुंद

तुला पाहणे गुलाब
तुझे स्मीत गुलकंद

तुझा प्रभाव लपेना
जादू पानापानावर

तुझ्या सहजपणाचे
तेज माझ्या मनावर

तुला पाहत राहणे
उरे एकलाच छंद
तुला पाहणे गुलाब
तुझे स्मीत गुलकंद

तुषार जोशी, नागपूर

२७ मे २०११, २०:००
.

गुरुवार, १९ मे, २०११

टेडी

(छायाचित्र सौजन्य: साँची)
.
.
तुला सगळंच ठाऊक आहे रे
माझं ते हसणं माझं रूसणं
कधी तुझ्याजवळ रडत वसणं
धावत येउन बिलगण्याची जागा
माझ्या सुख दुःखातला धागा
तू आहेस

माझ्याकडे पाहून हसतोस ना
क्षणभर हलकं हलकं वाटतं
तुला घेउन नाचावसं वाटतं
गोलू मोलू मखमली मस्त
माझ्या लहानपणाचा हट्ट
तू आहेस

माझे छकुले बाळ होतोस
अन माझ्यात ममतेचा झरा
तू खेळवत ठेवतोस खरा
प्रीतीचा साधक निव्वळ
माझ्यातले प्रीतीचे बळ
तू आहेस

तुषार जोशी, नागपूर
.

शनिवार, १४ मे, २०११

रसिकांचा प्रेषित

(छायाचित्र सौजन्य: ज्ञानेश वाकुडकर)
.
.
जे लिहितो तू रक्ताने
संदर्भ तुझ्या वचनांचे
विश्वाला व्यापुन उरते
ते मोल तुझ्या शब्दांचे

कधी भावुक कधी मनमौजी
कधी वेडा घोषित होतो
कधी लिहितो असले काही
रसिकांचा प्रेषित होतो

प्रेमाचा कवि होताना
गुण गातो आर्त सखीचे
दुःखाचा सागर होतो
मन जाणतोस नदीचे

शब्दा शब्दातून देतो
तू रसिकांना आनंद
हृदयांना काबिज करणे
जाणतो तुझा मी छंद

तुषार जोशी, नागपूर
१४ मे २०११, २१:००

कित्ती कौतुक

(छायाचित्र सौजन्य: पूजा)
.
.
कित्ती कौतुक
कित्ती कोतुक तुझ्या डोळ्यात
भरून वाहते गं
हळवं भावुक
कित्ती कौतुक

माझी भरारी
पाहुन तुला मिळालेलं सुख
कणाकणातुन ओसंडताना दिसते ना
धन्य होतो मी
डोळा पाणवे आपसुक
कित्ती कौतुक

किती साधा ना
सर्वांसारखाच एक
तू ईतकं महत्व देऊन मला
सशक्त करतेस
मोठ्ठं करतेस खूप
कित्ती कौतुक

हेच कौतुक
टिकवण्यासाठी
कदाचित काहीही करून जाईन
कळेलच तुला
मग पाहिन गुपचुप
कित्ती कौतुक

तुषार जोशी, नागपूर
१४ मे २०११, १८:३०
.

शनिवार, ७ मे, २०११

ईतकं मनमोकळं हसलीस

(छायाचित्र सौजन्य: शुभांगी दळवी)
.
.
ईतकं मनमोकळ हसलीस
क्षणभर श्वास घेणंच विसरलो
रम्य निसर्ग होता सभोवती
मी तिकडे बघणंच विसरलो

तुझ्याबरोबर जगलो मी ते
दोन क्षण अमूल्य होते
ईतकं निखळ सौंदर्य बघणारा
मी एक पुण्यवंत ठरलो

अजून आठवता तुझा चेहरा
प्रकाशतात माझे गाभारे
त्या अनंदाचे ढग झेलतात
जरी दुःखाने मी कोसळलो

ईतकं मनमोकळ हसलीस
क्षणभर भानावर येणंच विसरलो
तुला पाहणेच झाला सोहळा
धन्य झालो मी मोहरलो

तुषार जोशी, नागपूर
०७ मे २०११, २०:००

गुरुवार, २८ एप्रिल, २०११

हसतेस तू

(छायाचित्र सौजन्य: त्रिशाला परूळकर)
.
हसतेस तू
बहरे ऋतू
नुसते बघावे वाटते

बघता तुला
नकळे मला
तू अप्सरा का भासते

जपतो खुणा
वळुनी पुन्हा
तू हासलिस जेव्हा जिथे

स्मरता तुला
कळते मला
मन लागले आता कुठे

हसतेस तू
बहरे ऋतू
नुसते बघावे वाटते

तुषार जोशी, नागपूर
.

तुझे नाव मनात येताच

(छायाचित्र सौजन्य: त्रिशाला परूळकर)
.
तुझे नाव मनात येताच
गालावर माझ्या येते लाली
लोकं मनात म्हणत असतील
बघा किती नटून आली

तुझे हसणे कधी आठवताच
ओठांवर फुटते सहजच मित
लोक म्हणत असतील दिसते
आजकाल ही भलतीच खुशीत

आरशात पाहता माझंच रूप
सांगतं दिसतेस भलतीच स्वीट
म्हणतं माझीच नजर लागेल
कानामागे लाव काळी टीट

तुषार जोशी, नागपूर
.

रविवार, १७ एप्रिल, २०११

साक्षी

(छायाचित्र: सीमा जोशी)
.
तुझ्यातला साधेपणा
तू कधी हरवू नकोस
तू आहेस तशीच रहा
माझ्यासाठी बदलू नकोस
.
तुझ्या रहस्यमय वाटांचा
मी होईन एक प्रवासी
तुझ्या माझ्या दाट प्रेमाचा
दिवा असेल माझ्या पाशी
.
तुझी अनंत स्वरूपे
चंद्र चांदण्यांची नक्षी
तुझ्या प्रत्येक रूपाचा
मी होईन निव्वळ साक्षी
.
तुषार जोशी, नागपूर
.

शनिवार, १६ एप्रिल, २०११

तुझे असणे हेच माझे धन

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली साटम)
.
तुझ्यावर लिहिली मी गझल
तुझ्यावर लिहिला मुक्तछंद
तुझ्यावर लिहिली जरी कविता
शब्दात मावेना ईतका आनंद

तुझ्यावर महाकाव्य लिहिले जरी
काहीतरी राहूनच जाईल
माझ्या शब्दांचे सगळे थेंब
तुझा सागर गमतीने पाहिल

तुला लिहिण्याचा सोडलाय नाद
फक्त भिजतो तुझ्या रूपात
तुझी आठवण येताच होते
रिमझिम पावसाची सुरवात

भिजतो रूजतो अंकुरतो मी
तुझे असणे हेच माझे धन
तुला पाहून तुला आठवून
सुगंधती दिवसाचे सारे क्षण


तुषार जोशी, नागपूर

मला हसविते ती

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली साटम)
.
मला हसविते ती मला रडविते ती
जगावे कसे ते मला शिकविते ती

तिचे आणि माझे असे खोल नाते
तिला पाहता सूख दाटून येते
निराशा कधी ठाव घेता मनाची
नवे गीत गाऊ मला सुचविते ती

पळे दूर चिंता तिला भेटण्याने
मना ये उभारी तिला सांगण्याने
जगाचे उन्हाळे कधी तीव्र होता
तिच्या पावसाने मला भिजविते ती

तिला दुःख येवो न चिंता कधीही
तुला देवबापा मनी प्रार्थना ही
तिची साथ मिळता खरे स्वप्न होते
कहाणी निराळी अशी घडविते ती

तुषार जोशी, नागपूर

मंगळवार, १२ एप्रिल, २०११

स्वच्छंदी

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली साटम)
.
.

ती मनात राहते माझ्या
आरशात बघताच गोड हसते
कौतुकाने डोळेभरून बघते
पुन्हा हसते...
लाजवते मला अगदी.
कधी कधी कानात जाऊन बसते,
म्हणते असं कर; असं करू नकोस
फार कुठे अपेक्षा ठेऊ नकोस
मनास रूचेल तसेच करत जा
जेव्हा जेव्हा गावेसे वाटेल, बिनधास्त गा
नवल वाटतं मला तिचं
किती स्वच्छंदी आहे ती
आणि सगळ्यांचे मन सांभाळण्यात
मुळात अडकून पडलेय मी

तुषार जोशी, नागपूर

पाहिले होते तुला मी

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली साटम)
.
सावळ्या रंगास आली काय गोडी रंगताना
मी म्हणालो 'हाय जालिम मार डाला' पाहतांना

खोल झाला वार होता शल्य त्याचे काय सांगू
पाहिले होते तुला मी लाजुनिया हासताना

काय झाले काळजाचा एक ठोका सापडेना
घेतले तू नाव माझे काल जेव्हा बोलताना

मोहिनी केसांमधे काही तुझा गं दोष नाही
गुंततो जो तो सुगंधी केस ते तू माळताना

तू दिसावे तू हसावे तू असावे अतरंगी
मी बघावा रोज माझा जीव वेडा भाळताना

तुषार जोशी, नागपूर
१२ एप्रिल २०११

बुधवार, २ फेब्रुवारी, २०११

गेय कविता

(छायाचित्र सौजन्य: शिल्पा, छायाचित्रकार: तुषार)
.
.
ती सावळी मुलगी माझे
काळिज घेऊन गेलेली
जगतो आहे तालामध्ये
जगण्याला लय आलेली ।। ध्रु ।।

ती म्हणाली ज्या क्षणी
की सवय झाली तुझी
चोहीकडे संगीत वाजू लागले
माझ्या सगळ्या चिंता
माझी सगळी शल्ये
सगळी पळून गेलेली ।। १ ।।

भाव जागू लागले
शब्द नाचू लागले
कवितेत माझ्या अर्थ दाटू लागले
साधासा धडा होतो
आता माझ्या जगण्याची
गेय कविता झालेली ।। २ ।।

टेकते छातीवरी
चेहरा विश्वासुनी
वाटे मी राजा विश्व माझे जाहले
जगही जिंकेन मी
काहीही करेन मी
शक्ती अशी मिळालेली ।। ३ ।।

(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)
.
.