कस्तुरी

(छायाचित्र सौजन्य: मोनिका)

.

.

तू म्हणतेस
तुझा चेहरा खूपच साधा
मग मला सांग
मला का झालीय त्याची बाधा?

मला का तुझ्या डोळ्यात
दिसतो समुद्र
आणि
तुझ्या तांबुस गालावरच्या
तिळाकडे बघण्यात
माझे हरवते भान?
जरी तू म्हणतेस की
तुझं दिसणं म्हणजे ध्यान

तुझे रेशमी केस
आणि नाजुक ओठांना
आठवल्या शिवाय
माझा दिवस ढळत नाही
आता मला कळतंय
की कस्तुरीला तिचं
स्वतःच मोल कसं कळत नाही

~ तुष्की
नागपूर, ०८ एप्रिल २०१४, ०१:४०
वर्नान हिल्स

सावळा आनंद

(छायाचित्र सौजन्य: रूपाली ) 

.

.

तुझे रोखून बघणे
मनडोह ढवळते
तुझ्या डोळ्यातून तुझे
मन सगळे कळते

केस कुरळे मोकळे
त्यात अडखळे वारा
तुझा विचार करता
श्वास होतोय मोगरा

रंग सावळा आनंद
ओठातले हसू गोड
तुझ्या स्वच्छंदी मोकळ्या
स्वभावास नाही तोड

तुझा अल्लड वावर
जसा अवखळ झरा
तुझा विचार येताच
होतो दिवस साजरा

~ तुष्की
नागपूर, १० ऑक्टोबर २०१३, १०:५०

झोळी

(छायाचित्र सौजन्य: दीपा )

.

.

(चाल: शाम रंग रंगा रे)

शाम रंगाची माझी,
सखी सोज्वळ भोळी
भरलेली हिच्यामुळे,
माझी आनंदाची झोळी || धृ ||

डोळे गहिरे नाक साजरे
ओठ हासरे
डोळाभर बघताना किती
स्नेह पाझरे

हिच्या प्रेमाच्या अनेक तऱ्हा
सांगू मी किती
ठेवून जाते सोबत माझ्या
मायेची दिठी

अधुरा होतो हिच्या येण्याने
जाहलो पुरा
घेऊन आली माझ्यासाठी ही
स्वप्नांचा झरा

~ तुष्की
नागपूर, १७ सप्टेंबर २०१३, २२:००

पौर्णिमा

(छायाचित्र सौजन्य: करूणा )

.

.

तुझा चेहरा पाहुन कळले
चंद्र हाच आहे
आकाशीजो चमचम करतो
फक्त भास आहे

तुझे चांदणे पडता येतो
उत्साहात ऋतू
तू असण्याचा दरवळ पसरे 
सुगंध उत्कट तू

तीळ हनुचा मनात भरतो
क्षणोक्षणी उरतो
तू हसल्यावर अंकुर अंकुर
वसंत मोहरतो

टपोर डोळे गाल फुलांचे
ओठ पाकळ्यांचे
डोळ्यातच बुडताना होते
सार्थक बुडण्याचे

भास म्हणालो त्या चंद्राला
खास तूच चंद्रमा
गोड हासली लाजुन झाली
जन्माची पौर्णिमा

~ तुष्की
नागपूर, १० सप्टेंबर २०१३, २२:४०

हरखुन जाते

(छायाचित्र सौजन्य: मनू ) 

.

.

निरखुन फोटो, हरखुन जाते
पाहत राहते मी
फोन आल्यावर, साठवलेले
विसरून जाते मी

विचारती ते, आठव येते
दिवस जातो का?
तुम्हाला आठवतो क्षण क्षण
हृदयाचा ठोका

हळव्या त्या तुमच्या भेटीचे
होती भास अजुन
हृदयी स्वप्ने गाली लाली
येते हळुच सजुन

तुमच्या मध्ये दिसतो मजला
स्वप्नांचा राजा
आता सलते मधले अंतर
जीव घेई माझा

तुमच्या साठी अधिर माझा
जन्म किती झाला
लवकर याहो घेऊन जाहो
तुमच्या राधेला

~ तुष्की
नागपूर, १० सप्टेंबर २०१३, २१:५०

खळी तुझी

(छायाचित्र सौजन्य: अश्विनी )

.

.

सावळ्या गालात
तुझ्या हसण्यात
बसते ऐटीत
खळी तुझी

गोंडस दिसते
मनात ठसते
रोज जीव घेते
खळी तुझी

टप्पोऱ्या डोळ्यांची
कुरळ बटांची
शान चेहऱ्याची
खळी तुझी

तुझ्या स्मितावर
नक्षी मनोहर
दुधात साखर
खळी तुझी

नजर हटेना
ओढ लावी मना
अद्भुत दागिना
खळी तुझी

निराशा मिटावी
एकदा बघावी
आनंदाची चावी
खळी तुझी

~ तुष्की
नागपूर, ०८ सप्टेंबर २०१३, ०९:२०

चोर

 

(छायाचित्र सौजन्य: स्वप्ना )

.

.

तुझा विचार मनात
चोर पावलांनी येतो
कुठेही असले तरी
मला दूर दूर नेतो

विसरते जग सारे
हरवते मी तुझ्यात
स्मरणांचा खेळ रंगे
हृदयाच्या अंगणात

तुझे शब्द आठवून
ओठांवर हसू येई
सख्या म्हणती कप्पाळ
पुन्हा हरवली बाई

शोध घ्या रे त्या चोराचा
भलताच व्दाड दिसे
सखी हिरावली बघा
कुठेही उगाच हसे

~ तुष्की
नागपूर, ०७ सप्टेंबर २०१३, २३:२०

खळी

(छायाचित्र सौजन्य: स्वप्ना ) 

.

.

खळी
निरागस हसू
केस घनदाट
सावळा रंग
तिला
पाहुनी कुणी
जीव हरखुनी
जाहला दंग

कसे
रुप रेखिले
रंग योजले
चित्रकाराने
किती
बरे छळतात
केस हलतात
तिचे वाऱ्याने

पुन्हा
पुन्हा आठवू
किती साठवू
रूप डोळ्यात
जिणे
जणू हासले
बहरली फुले
हिच्या प्रेमात

~ तुष्की
नागपूर, ०७ सप्टेंबर २०१३, २२:१५

रहस्य

(छायाचित्र सौजन्य: गौरी )

.

.

अंधारात प्रकाश करेल
आयुष्यात सुवास भरेल
असे तुझे चैतन्य परसवणारे
मनमोकळे हसणे
तुझं मनभरून हसण्याचं
रहस्य जाणण्यासाठी
तुझ्याच जवळ हट्ट करताच
तू मला आश्रमात घेऊन गेलीस
त्या निरागस पिल्लांची ताई होऊन
त्यांच्याशी खेळताना
मला बाजूला बसून बघ म्हणालीस
आणि मला कळले
की तुझे मनमोहक हसू
हे तर चांदणं आहे
तू तुझ्या स्नेहाने फुलवलेल्या
त्या छोट्या छोट्या अनेक
सूर्यांचा प्रकाश परावर्तित होऊन
तुझा चेहऱ्याचा चंद्र
तेच चांदणं सभोवताली पसरवतोय
आणि म्हणूनच
तुझ्यासोबत राहणं म्हणजे
एक आनंददायी अनुभव ठरतोय.

~ तुष्की
नागपूर, १७ आगस्ट २०१३, ११:१५

सुंदर मुलगी पाहून

(छायाचित्र सौजन्य: केतकी)

.

.

पाहूनहि मुलगी सुंदर
हे विश्वच जणु मनोहर, वाटते
सृष्टीत जणु अवतरली
ही परीच स्वप्नांमधली, सावळी
जादू ती दिसणे ही पण
सुगंधित झाला कण कण, भोवती
लागले, वेड लागले, काहिना कळे
का खुळा झालो, का मलाच विसरून गेलो, आज मी

ते डोळे गहिरे गहिरे
तेजस्वी मोहक तारे, पाहिले
ही पहाट आयुष्याची
भुपाळी सुखसमयाची, वाटली
अनिमिष पाहत जाणे
काळाचे थांबुन जाणे, होऊ दे
मागणे, एक सांगणे, रत्न देखणे
मला भेटावे, डोळ्यातुन प्रतिबिंबावे, मी हिच्या

भुवयांची नाजुक वळणे
ओठांचे अलगद हसणे, बोलके
चमचम रेशिम केसांचे
भाळी चित्रण टिकलीचे, नेटके
सौंदर्य सर्व जगताचे
अंगात हिच्या भरल्याचे, जाणवे
सावळे, रूप गोजिरे, वार तो ठरे
काळजावरती, प्रेमाची सागर भरती, वादळी

प्रेमात हिच्या भिरभिरती
कित्येक ठिकाणी फिरती, लोक ते
जो असेल हिच्या मनात
तो भाग्यवान जगतात, केवढा
हृदयात आत धडधडले
जे प्रथम दर्शनी जडले, काय ते?
प्रार्थना, तीव्र कामना, की तिच्या मना
मधे मी यावे, प्रीतीत तिने बहरावे, माझिया

~ तुष्की
नागपूर, १५ आगस्ट २०१३, १५:३०

वेड

(छायाचित्र सौजन्यः मनाली, छायाचित्रकारः उमेश दौंडकर )

.

.

एका सावळीला गोरं
होण्याचच वेड
तिला कसे सांगू दिसे
सावळेच गोड

सावळ्या खळीची मजा
सावळे ते गाल
काळजात ओढ जागे
केवढीही खोल

सावळ्या रूपास शोभे
केस भोर काळे
पाहणारा फसतोच
असे गूढ जाळे

कथ्थई डोळ्यांत बुडे
जीव खोल पोरी
सावळी आहेस तू गं
तुझी नशा न्यारी

गोरे होण्याचा तू नको
करू आटापिटा
सावळ्या या रंगावर
माझा जीव मोठा

सावळ्या या रंगासाठी
गहाण हा जीव
एक वेडा आतुरला
मनामध्ये ठेव

~ तुष्की
नागपूर, १४ आगस्ट २०१३, १०:००

पहाट

(छायाचित्र सौजन्य: वैदेही ) 

.

.

पसरला होता जेव्हा
दाट काळोख मनात
तुझ्या हसण्याने झाली
आयुष्यामधे पहाट

तुझे हसू प्रकाशले
मन लख्ख लख्ख झाले
माझे रूसून गेलेले
हसू परत मिळाले

फांदी फांदीत अकूर
पानापानास झळाळी
आणि बहरून आल्या
माझ्या कवितांचा ओळी

किती सुंदर दिसावे
किती गोड ते हसावे
चिमटा काढून घेतो
की हे स्वप्नच नसावे

~ तुष्की
नागपूर, ०४ आगस्ट २०१३, १६:३०

ग्वाही

(छायाचित्र सौजन्य: वैदेही )

.

.

मी ठरवले होते, तुला सांगेन की
तुझ्यावरून जीव ओवाळावा वाटतो
तुला सांगेन की, तुझा साथ मला काशी काबा वाटतो
मी ठरवले होते, सांगायचे तुला
तुझं सौंदर्य वर्णनातीत आहे
सांगायचे की, तुझे असणे जगण्याचे महत्व वाढवीत आहे
मी ठरवले होते, सांगायचे की
अप्सरा कशी दिसते मला माहित नाही
सांगायचे की, अप्सरा कशी दिसते आता समजायची इच्छाही नाही
खूप ठरवले होते, सांगायचेच अगदी
तू आल्यानंतर मी उरलेलोच नाही
हे ही सांगायचे की, तुझ्या हसण्याची पहाट दिवसभर मनात राही
खूप ठरवले होते, तुला विचारायचे
मी न विचारताच मनातले ओळखशील?
माझ्या डोळ्यात, तुझ्याबद्दल काय दाटलेय हे बघशील?
पण…
तू आलीस
कधी नव्हे त्या मनोहर रूपात समोर उभी झालीस
हसलीस..
ते नयनरम्य दृष्य बघून समजले की, आपल्याला सर्व काही मिळाले
काही सांगायची, विचारायची गरजच नाही
तुझ्या त्या मंद हसण्याचा अनुभव
हाच आहे माझे आयुष्य सफल झाल्याची ग्वाही !

~ तुष्की
नागपूर, ०४ आगस्ट २०१३, १६:३०

सुंदर ओळख

(छायाचित्र सौजन्य: अर्चना )

.

.

पाणीदार डोळे
वेधक हसरी नजर
गुलाबपाकळी गाल
शुभ्रमोती दात
अल्लड नवथर ओठ
सरळ सुबक नाक
चैतन्यमयी हसू
धनदाट काळेभोर केस
जीवघेणी हनुवटी
नाजुक सुबक हात
चित्तवेधक बांधा
हे सगळे एकीकडे
आणि ...
सावळा मोहक रंग एकीकडे
ठेवले तरीही ...
सावळ्या रंगाचे पारडे
भारीच भरते आहे !
तुझा सावळा रंगच तुझी
सुंदर ओळख ठरते आहे !!

 ~ तुष्की

नागपूर, २० जुलाई २०१३, १२:१५

हंक

(छायाचित्र सौजन्य: क्षितिज ) 

.

.

दिसावे कुणी 'हंक' मोहून जावे जिवाला पुरे
झरू लागले आटलेले किती काळजाचे झरे
तुला पाहणे रोज व्हावे अता जीव झाला खुळा
मनाला मिळाला तुझा ध्यास जो दुःख चिंता नुरे

तुझे पाहणे व्यापते जीवनाला चहूबाजुने
तुला लाभले रूप 'माचो'परी रांगडे देखणे
मनी आस माझ्या किती जागते पास याया तुझ्या
तुझी वाट पाहू किती रे बरे ना असे वागणे

तुझा भास होता फुलारे अताशा नवी पालवी
तुझा चेहरा स्पर्शण्याची मनीषा मनी जागवी
कधी ऐटीने धीट होऊन येणे तुझे होउदे
तुला संमती दोन डोळ्यात माझ्या कळाया हवी
~ तुष्की
नागपूर, २० जुलाई २०१३, ०९:००

तू सावळी आहेस

(छायाचित्र सौजन्य: रूपाली )

.

.

तू सावळी आहेस
हीच जमेची बाजू आहे
तू सावळी आहेस
हीच तर तुझी जादू आहे

तू सावळी आहेस
मला सावळ्या रंगाची ओढ
तू सावळी आहेस
म्हणूनच तर दिसतेस गोड

तू सावळी आहेस
केस रेशमी वेधक डोळे
तू सावळी आहेस
म्हणूनच तरूण वेडे खुळे

तू सावळी आहेस
गुण गाऊ तुझे किती
तू सावळी आहेस
शब्द संपण्याची भीती

तू सावळी आहेस
अजून सांगू काय वेगळं
तू सावळी आहेस
यातच आलं की गं सगळं

~ तुष्की
नागपूर, १९ जुलाई २०१३, ०९:००

पखरण

(छायाचित्र सौजन्य: अनुराधा )

.

.

जिवापाड जपावा
असा क्षण तू आहेस
जग सुंदर आहे
ते कारण तू आहेस

सतत सोबत असणारी
आठवण तू आहेस
हृदयात धडधडणारी
धडकन तू आहेस

निरागस अल्लड
बालपण तू आहेस
तारूण्याने वेडावणारा
कण कण तू आहेस

केसांचे गंधित
मधुवन तू आहेस
चंद्राची चांदण
पखरण तू आहेस

सुमधुर हास्याची
छनछन तू आहेस
भाग्यानेच मिळते
असे धन तू आहेस

~ तुष्की
नागपूर, १८ जुलाई २०१३, ०८:४०

आलेख

 

(छायाचित्र सौजन्य: आलेख )

.

.

तू रूप रांगडा यक्ष
हटेना लक्ष कुठेही आता
वाटले मिळाला प्राण
कधी पासून हरवला होता

ती मोहक गॉगल ऐट
बाधते थेट मनी हुरहुरते
पाहून तुला रे गाल
जाहले लाल हृदय बावरते

तू लाखांमध्ये एक
असा आलेख लिहीला त्याने
लाभून तुझे सौभाग्य
फुलावे भाग्य लाखमोलाने

~ तुष्की
नागपूर, १ जून २०१३, ११:५४

अदा

(छायाचित्र सौजन्य: सारिका )

.

.

अदा अदा म्हणतात ती ही आहे
की काहीच करायचं नाही आणि पाहणारा ठार
तुझ्या हसण्यातून सावरत नाही तर
तुझ्या सावळ्या रंगाचा वार नाजुक वळणांचा वार

मानेवरून वळणारे केस आणि
बोलक्या डोळ्यांचा छेद हृदयाच्या आर पार
तुला पाहणे थांबवून जाणे महाकठीण,
मन नाहीच अगदी नाहीच तयार

तुला सांगणारच नव्हतो मी
मनात राहू द्यावे पण डोळेच चोंबडे फार
कधी काळ थांबला कळलेच नाही
झिणझिणतेय सतत नादतेय मनाची सतार

~ तुष्की
नागपूर, ३१ मे २०१३, २२:३०

स्वप्न

(छायाचित्र सौजन्य: बागेश्री )

.

.

मी म्हणायचो
तुझ्या डोळ्यात मला एक टप्पोरं स्वप्न दिसतं.
तू म्हणायचीस छे
तुला तर कशातही काव्यच सुचतं.

मी म्हणायचो
बघ मनापासून केलेली इच्छा ही प्रार्थना असते
तू म्हणायचीस कशी रे
चिमुरडीतही तुला झाशीची राणीच दिसते

मी म्हणायचो
ती हसायची आणि गुणगुणायची आपल्याच नादात गाणी
आज यशाचे
मेडल घेऊन आली आणि डोळ्यात माझ्या आनंदाचे पाणी

~ तुष्की
नागपूर, ०७ मे २०१३, ००:००

स्वर्ग

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता )

.

.

मोती सांडतात तुझ्या
गोड हसण्या मधून
शीण थकवा मनाचा
जातो हळूच पळून

पाणीदार डोळ्यांमधे
दिसे आभाळाची माया
शांत चांदणं जशी ती
तुझी सावळी गं काया

खिडकित वारा वेडा
येई घेण्या तुझा गंध
तुझ्या रेशमी केंसांशी
खेळण्याचा त्याला छंद

तुला पाहताना वाटे
किती जगणे सुंदर
तुझ्या असण्याने होई
जणू स्वर्ग सारे घर

तुझी सुरेख आकृती
हृदयात कोरल्याने
सुंगंधाने भारलेले
माझे अवघे जगणे

~तुष्की
नागपूर, १५ फेब्रयवारी २०१३, २२:२०

गझल

(छायाचित्र सौजन्य: अपेक्षा )

.

.

सोज्वळ सावळ्या रंगात नटलेली
तू एक गझल आहेस
वाचताक्षणीच मनात पोचलेली
तू एक गझल आहेस

प्रसन्न विचारांसारखे केस आहेत मुक्त
हासिले गझल असे ते ओठ स्मित युक्त

हवी होतीस अगदी तेव्हा भेटलेली
तू एक गझल आहेस
अर्थांचे अनेक पदर नेसलेली
तू एक गझल आहेस

डोळ्यात तुझ्या चमक आहे आत्मविश्वासाची
वृत्तीत तुझ्या लकब आहे जग जिंकायाची

मराठमोळा बाज असलेली
तू एक गझल आहेस
कितेक युगांनी 'त्याला' सुचलेली
तू एक गझल आहेस

~ तुष्की
नागपूर, १६ फेब्रुवारी २०१३, १२:३०

म्हणायचे नाही

(छायाचित्र सौजन्य: प्रज्ञा )

.

.

असे सकाळी सकाळी
न्हाऊन यायचे
वातावरण फ्रेश करून
गॅलरीत हॅंगिंग खुर्चीत बसून
ओठात मिश्किल हसायचे
मग
मी वेडा झालो
तर मला काही म्हणायचे नाही

जुन्या आठवणींनी भरलेला
तो ड्रेस आणि
त्यावर जाकिट घालायचे
मला आठवतेय का बघत
डोळ्यात भाव आणून
मला रोखून बघायचे
मग
मी वेडा झालो
तर मला काही म्हणायचे नाही

केसात डावा हात घालून
केसांची बट खेळायची
आपली जादू अजूनही चालते का
ती आजमावून पाहायची
मधेच बेसावध क्षणी
हातांनी आळस द्यायचा
मग
मी वेडा झालो
तर मला काही म्हणायचे नाही


~ तुष्की
नागपूर, १७ फेब्रुवारी २०१३, १०:३०

घायाळ

( छायाचित्र सौजन्य: श्वेता )

.

.

तुझे सौंदर्य घुसते
हृदयात जसा बाण
एक नजर पडता
मोहरतो कण कण

तुझे केस करतात
सूर्यकिरणांशी खेळ
एकटक बघण्याने
झाले आयुष्य घायाळ

ओठातले मंद हसू
मनी रूते आरपार
उनसावली वाढवी
तुझ्या रूपातली धार

किती सोसायाची कुणी
तुझ्या तारूण्याची अदा
किती कितीदा व्हायचे
तुझ्यावर आम्ही फिदा

~तुष्की
नागपूर, १५ फेब्रुवारी २०१३, २३:००

तारूण्य

(छायाचित्र सौजन्य: मोहिनी )

.

.

तू प्रेमाने पाहिलंस
की वाटतं
तुझ्या प्रेमाच्या शक्तीचे
कवच परसते आहे अंगावर
ही-मॅन ने आय एम दं पावर म्हणावे
तसेच ओरडून सांगावेसे वाटते जगाला
की आता मी काहीही करू शकतो.

तुझी एकच फुंकर
सर्व जखमा बऱ्या करते
तुझा स्पर्ष फुलवतो
माझ्या रोमा रोमात एक नंदनवन
मोकळे केस सोडून गोड हसतेस
तेव्हा वाटतं
बास…
हा चंद्र पाहिल्यावर
या चांदण्यात धुंद भिजल्यावर
आता कोणतेच सुख उरले नाही आयुष्यात
आयुष्य इथेच थांबले तरीही चालेल.

तू माझ्या आयुष्याला मिळालेलं
तारूण्य आहेस
आता मी कधीच म्हातारा होणार नाही.

तुष्की
नागपूर, १० फेब्रुवारी २०१३, १२:००

बिचारा भोळा

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता )

.

.

ती अशी मला बघते की, हृदयाची धडधड वाढे
मन सगळे विसरून म्हणते त्या रम्य स्मृतींचे पाढे
हनुवटी तोलुनी हाती, रोखुन बघण्याचा तोरा
रक्तातून वाढत जातो मग रोमांचाचा पारा

सावळी, गोड ती दिसते, गहिरे टप्पोरे डोळे
ओठांत मंद हसण्याचे, चित्तचोर ते चाळे
केसांची हट्टी बट ती गालावर खेळत फिरते
मज काळाची वेळाची कसलीही शुद्ध न उरते

ती छळते तरीही कळते ते वार मधाहुन गोड
मरताना होई हवीशी या मरण्याचीही ओढ
चेहऱ्यावर मराठमोळे सौंदर्यच अवघे गोळा
भुलणार कसा मग नाही जीव बिचारा भोळा

~ तुष्की
नागपूर, २९ डिसेंबर २०१२, १५:००

जाणीव

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा )

.

.

ती हसते जेव्हा मंद
पाहते धुंद
मोहूनी जाते
मज ओवाळावा जीव
अशी जाणीव
सारखी होते

ती शुभ्र मण्यांची माळ
करी घायाळ
जन्म बावरला
दाटली ओढ केसात
मनाच्या आत
गंध मोहरला

गोडवा कसा गालात
जणू स्वप्नात
अप्सरा येते
हृदयात उडे काहूर
मनाला घोर
लावूनी जाते

~ तुष्की
नागपूर, २८ डिसेंबर २०१२, १०:३०

स्वप्नातली परी

(छायाचित्र सौजन्य: निकिता (कल्याणी) )

.

.

तुला खोटे वाटत असले तरी
मी तुला उगाच नाही म्हणत, स्वप्नातली परी

तू पाणीदार डोळ्यांनी जेव्हा
माझ्याकडे बघतेस, किंचित ओठात, हसतेस तेव्हा

मला माझाच हेवा वाटतो
मंद सुगंधाचा जणू दरवळ, मनात साठतो

इतकं अनुपम सौंदर्य आपण
प्रत्यक्ष अनुभवतोय खरोखर, जगतोय हे क्षण

विश्वास ठेवण्यासाठी एकदाच
चिमटा काढून बघावा वाटते, स्वतः स्वतःलाच

मग तू सूर छेडतेस हळूवार
किबोर्ड वर, अलगद पण तेव्हा, हृदयात होतात वार

हळवी झालीस की जग विसरतेस
कितीतरी वेळ आपल्याच नादात, बोलत बसतेस

तुला बघतच रहावसं वाटतं
अनेक दिवस आनंद वाटेल असं, सुख मनात साठतं

तुला खोटे वाटत असले तरी
मी तुला उगाच नाही म्हणत, स्वप्नातली परी

~ तुष्की
नागपूर, २४ डिसेंबर २०१२, ०६:००

सावळी आहे

(छायाचित्र सौजन्य: प्रतिज्ञा)

.

.

मंद हसते, गोड दिसते, सावळी आहे
स्वप्न बघते, सत्य जगते, ती खुळी आहे

कंच हिरवा, रंग खुलतो, शोभतो अंगा
संथ निर्मळ, सौंदर्याची, ही जणू गंगा
त्यात किमया, काय गालावर खळी आहे
मंद हसते, गोड दिसते, सावळी आहे

चंद्र टिकली, मुग्ध करते, साधिशी छोटी
पाहतो जो, मात्र अडतो, डोळिया काठी
लाजली पाहून तिजला हर कळी आहे
मंद हसते, गोड दिसते, सावळी आहे

तुषार जोशी, नागपूर
हैद्राबाद नागपूर प्रवास, २१:४०

.

सावळ्या रंगाच्या पोरी

(छायाचित्र सौजन्य: अपेक्षा )

.

.

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझे हसणे जहर
नसानसात भरते
गुंगती माझे प्रहर

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझ्या डोळ्यात चकवा
कुणी उदास दिसता
तुझा फोटो दाखवावा

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझा चेहरा लाघवी
तुला पाहता पाहता
किती लोक झाले कवी

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझे केस घनछाया
फुले मोहरून येती
तुझ्या केसात सजाया

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझ्या सौदर्याचा डंख
अस्तित्वास लावी माझ्या
आनंदाचे किती पंख

(सावळ्या मुलीची गाणी / तुष्की, नागपूर)
+९१ ९८२२२ २०३६५

तू परी स्वप्नांची

 

(छायाचित्र सौजन्य: स्तुती )

.

.

डोळे ते टप्पोरे
भुवयांचे कंगोरे
लाघवी लाघवी पाहणे
नथनीचे झगमगणे
केसांचे भिरभिरणे
गंधीत झाले गं जगणे
स्वप्नांची तू परी
तू परी स्वप्नांची

दातांचे जणु मोती
आतुरले दव ओठी
भाषा ही नजरेची
सगळे ओळखण्याची
केसांचे मानेवर
ते वळसे जीवघेणे
किरणांचे गालांवर
लोचटसे बागडणे

डोळे ते टप्पोरे
भुवयांचे कंगोरे
लाघवी लाघवी पाहणे
नथनीचे झगमगणे
केसांचे भिरभिरणे
गंधीत झाले गं जगणे
स्वप्नांची तू परी
तू परी स्वप्नांची

स्वप्नांच्या झोख्यावर
आकाशाची चक्कर
डोळ्यांच्या ज्योतींनी
झगमगले सगळे घर
जिद्दीचे हट्टाचे
चेहऱ्यावर सापडणे
तू दिसता हृदयाचे
धडधडधड धडधडणे

डोळे ते टप्पोरे
भुवयांचे कंगोरे
लाघवी लाघवी पाहणे
नथनीचे झगमगणे
केसांचे भिरभिरणे
गंधीत झाले गं जगणे
स्वप्नांची तू परी
तू परी स्वप्नांची

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
१५ जुलै २०१२, १७:२० 

तुझ्या चांदण्याने

(छायाचित्र सौजन्य: स्तुती ) 

.

.

तू हसतेस आणि भरतेस
घराला तुझ्या चांदण्याने
तू उरतेस स्मरण होऊन
क्षणाक्षणाने कणाकणाने

तू बघतेस तुझ्या टपोऱ्या डोळ्यानी
चष्म्याच्या पारदर्षक काचांतून
माझ्यासाठी कवच ठरतेस सोडवतेस
मला जगाच्या खोचक जाचांतून
तुझे असणेच आश्वासन ठरते
जगण्याचे औषधा प्रमाणे

तू बसतेस जिथे टेकवतेस डोके
त्या जागा होतात माझे देव्हारे
तू नसतानाही त्या जागा असतात
माझे विसावण्याचे शांत किनारे
तुझ्या केसांचा गंध भेटतो
मला सुखाच्या अत्तराप्रमाणे

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
१५ जुलै २०१२, १२:५०

धून

(छायाचित्र सौजन्य: सीमा जोशी)

.

.

एक वाऱ्याची झुळूक येते, केसांना उडवून देते
तुझे रूप खुलवून जाते
केसांच्या जाळी मधून, मन हे तुला पाहताना
धुंद होते.

पाऊस येणार आहे, रोमांच देणार आहे
दवबिंदूंचा पानोपानी श्रृंगार होणार आहे
अश्या भारलेल्या क्षणांना तुझी साथ लाभून जगणे
सुखाने खरे धन्य होते

बघणे तुझे प्रीत भोळे, सागर खोलीचे डोळे
ओठांचा मिश्कील छंद, सावली उन्हाचे जाळे
धरून ठेऊ कसे मी, तडतडते काळीज माझे
तुझ्या प्रीतीची धून गाते

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
११ जुलै २०१२, २३:३०

बोलके डोळे

(छायाचित्र सौजन्य: शाकल शुक्ल )

.

.

तिचे स्मितं हास्य तिचे बोलके डोळे
निरागस सौंदर्याचे मधाळ पोळे
तिचे बोलके डोळे

जिथे जाते लोकांना आपले करते
सर्व नात्यांसाठी आदर्श ठरते
धीट कमालीची जरी हृदय भोळे
तिचे बोलके डोळे

तिच्यासाठी जग तिचे खास लोकांचे
फुलविले हौसेने बगिचे स्वप्नांचे
उंच जाती तिच्या कल्पनांचे हिंदोळे
तिचे बोलके डोळे

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
१० जुलै २०१२, ००:३०

खंत

 

(छायाचित्र सौजन्य: रिद्धी )

.

.

किती तुझ्याशी खेळलो
लपाछुपी घर घर
दिवाळीतल्या किल्याला
तुझीच कलाकुसर

कधी दुष्टपणा मधे
भांडलो विना कारण
तरी तुझे दादा दादा
माझ्याभोवती रिंगण

राखी बांधून देताना
तुझा उजळे चेहरा
निरागस मनोहर
आनंदाचा माझा झरा

तुझे प्रत्येकच गोष्ट
मला येऊन सांगणे
आठवते माझ्यासाठी
तुझे काळजी करणे

कशी समाजाची रीत
तुझे होईल लगीन
खंतावते माझे मन
उरे भांडायाला कोण

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०८ मे २०१२, २२:२२

.

.

प्रार्थना

(छायाचित्र सौजन्य: गौरी )

.

.

ती हसते आणिक
पसरवते आनंद चारी दिशांना
ती दरवळते अन्
गंधित करते कोमेजल्या मनांना

ती फूलून येते
पाहुन तिजला ताजे परिसर होती
बघता बघता पक्षी
मंजुळ मंजुळ गाणे गाती

ती खाण सुखाची
फुलवत जाते हास्यरसाच्या बागा
दुःखाला वा
वेदनेला उरतच नाही जागा

पण डोळ्यांच्या
कडांमधे का पाणी भरले आहे
ती काय सोसते
काय तिच्या नशिवात दडले आहे

लवपून व्रणांना
वाटत फिरते मखमाली दिलासे
वाटेस येऊदे
तिच्याही (देवा) सुखस्वप्नांस जरासे

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०९ मे २०१२, ००:३०

तुझे हासणे

(छायाचित्र सौजन्य: किशोर )

.

.

तुझे हासणे जीव मोहून गेले
कधी ना कळे भान ओढून नेले

किती काळजाला बजावून होते
नको प्रीत त्याने खुळे चित्त होते
तुझे रांगडे रूप दृष्टीत आले

तुला पाहण्याचा लळा लागला रे
कशाला असे पाहतो सांग ना रे
कटाक्षात तू प्रीत घायाळ केले

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०५ मे २०१२

.

.

आठवण

.

.

तुझ्या खरखरीत दाढीची
रोमांचवेडी आठवण
स्पर्षताच मोहरणारा
माझा कण अन कण

तुझे कपाळावर रूळणारे
केस बिनधास्त
फुंकर मारताच उडून जागेवर
याचचेच मस्त

तुझे डोळे लपवणारा
तो दुष्मन गॉगल
तरीही तो आवडायचा
मीच पागल

तुझ्या मिश्किल ओठांवर
आलेलं माझं नाव
त्या मनोहर अणुभवाने
दाटून आलेले भाव

तुला आठवायला लागलं
की सगळंच आठवतं
तुझं जवळ नसण्याचं शल्य
खोलवर जाणवतं

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०१ मे २०१२

.

.

उत्सव

(छायाचित्र सौजन्य: वृंदा )

.

.

मला किनई एकदा तुला
माझ्याशीच फोनवर बोलताना पाहायचंय
'मला तू आत्ता पाहिजे'
हे जसं तू फोनवर म्हणतेस ना
ते कसं दिसतं ते टिपायचंय.

मी जेव्हा म्हणतो की
'तू सुगंधाची कुपी आहेस'
तेव्हा तू लाडिक हसतेस
काय दिसत असशिल गं तेव्हा!
ते दिसणं सुद्धा मला मनात साठवायचंय.

तासनतास माझ्याशी बोलताना
शुन्यात बघत असशील
वारा तुझ्या केसांशी खेळत असेल
देहभान विसरत असशील
ते चित्र एकदातरी हृदयामधे जपायचंय

मी तुला आज
तू दिसशील त्या अंतरावरून
करणार आहे फोन, आणि
तुला बोलताना बघण्याचा
मंत्रमुग्ध उत्सव साजरा करणाराय.

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
३० एप्रिल २०१२, ०८:००
.

.

सागर

(छायाचित्र सौजन्य: प्राजक्ती )

.

.

तुझ्या नजरेच्या लाटांमधे
मी चिंब होतो आणि
तुझे ते मंद स्मित करते
काळजाचे माझ्या पाणी

कधी गंभीर चेहरा देतो
वादळाची ही शक्यता
मी अडकतो बुडतो गं
अचानक बघता बघता

या भरती ओहटी मध्ये
किती सोसतेस गं सांग
मी रोज अनुभवतो ना
तू सागर एक अथांग

ही ओढ मनाला कुठली?
वेडा आवेग हा कसला?
मी पणाचा किनारा
अलगद माझा सुटला

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
२९ एप्रिल २०१२, ००:००
.

.

माझे स्वप्न

(छायाचित्र सौजन्य: प्राजक्ती )

.

.

माझे बालपण जणू
माझ्या घरात रांगले
माझ्या लेकीच्या रूपाने
सुख पदरात आले

आनंदात घर न्हाले
जागा नाही दुःखासाठी
गोड गोड अमृताचे
किती बोल हिच्या ओठी

विसरते सारे काही
हिने आईगं म्हणता
सरे माझा शीण सारा
हिने घट्ट बिलगता

किती लाड करू हिचे
कशी दृष्ट काढू बाई
माझे स्वप्न पुरे झाले
जेव्हा झाले हिची आई

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
२७ एप्रिल २०१२, २२:४०

.

.

सुखाची फुले

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा )

.

.

तुला पाहिले मोकळे हासताना
मनातून ते चित्र जाईचना
दिशा धुंद झाल्या ऋतू गुंग झाले
असा थांबला काळ हालेचना

तुझे रूप आहे जगा वेगळाले
मला ठाव होते कधीचे तरी
तुला पाहताना पुन्हा जीव जाई
किती वादळे जन्म घेती उरी

कसे ते कळेना तुला भेटताना
सुटे जाण माझ्या जगाची मला
तुझ्या चांदण्यातून वेचून घेतो
सुखाची फुले रोज माळायला

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
२५ एप्रिल २०१२, १०:३०

.

.

समाधान

(छायाचित्र सौजन्य: विश्वेश )

.

.

मिळाले तुझे चित्र तो नायगारा
तुझ्या त्या यशाने सुखी जाहले
असे नित्य आनंद वेचीत जावे
सदा तू मनाला पुन्हा वाटले

तुला पाहुनी रोज वाटे मनाला
तुझ्या पास यावे खुळ्या सारखे
तुझे चित्र आहेच हातात माझ्या
तरीही तुझे हासणे पारखे

म्हणावेस तू की निसर्गात राणी
तुझ्यासारखे गोड काहीच ना
कळावे मला हे तुझे प्रेम आहे
तरीही समाधान वाटे मना

तुझ्या बाजुला घट्ट बिलगून द्यावी
अशी पोज चित्रात राहील ती
कितीदा मनाला बळे आवरावे
धरावा अता धीर राजा किती

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
२४ एप्रिल २०१२, १०:२०

.

तू हसतोस

(छायाचित्र सौजन्य: वैभव )

.

.

तू हसतोस..
आणि सुगंध पसरतो
चोहिकडे, दिशादिशांत, नसानसात
रोमकाटा होतो

तू उरतोस...
मनाच्या सर्व पाकळ्यांमधे
मन उमलू लागते, फुलते
प्रसन्न होते

तू असतोस..
आसपासच
जाणवतात नेहमी पदन्यास
डोळे मिटताच अणुभवते मी
तुझेच श्वास

तू हसतोस…
आणि करतोस
माझे जगणे निरामय
तू औषध आहेस रे
माझ्या जगण्याचे

तुषार जोशी, नागपूर
१० जानेवारी २०१२, ०१:००
+९१ ९८२२२ २०३६५

.

.

माझा आवडता छंद

(छायाचित्र सौजन्य: प्रज्ञा )

.

.

तुला पहिल्यांदा जेव्हा पाहिले
माझे तुझ्या सोबत आयुष्य
त्या क्षणापासूनच सुरू झाले
त्या क्षणापासून जी तुझी नशा झालीय
तो प्रभाव कायमच नाही तर
वर्षोंवर्षे तुझी नशा वाढतच चाललीय
तुझ्यासोबत घालवलेला
प्रत्येक क्षण
आठवणींच्या दागिन्यातला
एकेक हिरा आहे
तुझे अस्तित्व प्रीतीचा
शुद्ध आनंद झरा आहे
तुझ्या रूपाचे अनेक पैलू पाहणे
माझ्यासाठी रम्य उत्सव आहे
तुझ्या सोबत हे आयुष्य जगणे
मोहक उत्कट अनुभव आहे
प्रत्येक वर्षी विचार करतो की
आपले नेमक्या वेळी त्याच जागी जाणे
योगायोग नव्हता
एकमेकांना पाहून वेड्यासारखे भारावणे
योगायोग नव्हता
मी तुझ्यासाठी तू माझ्यासाठीच जगात होतीस
प्रथम दर्शनी मी तुझा होणे
योगायोग नव्हता
तुझा होऊन जगणे म्हणजे
माझा आवडता छंद आहे
तू माझी असताना जगणे
म्हणजे अपार आनंद आहे

तुषार जोशी, नागपूर
२३ डिसेंबर २०११, ०९:००

.

.

(प्रिय प्रज्ञा आणि मंदार, तुम्हाला लग्नाच्या १४व्या वाढदिवसासाठी अनंत शुभेच्छा)

कविता

(छायाचित्र सौजन्य: प्रांजल )

.

.

टपोरे गहिरे डोळे
डोळ्यात कोरिव काजळ
घनदाट काळे केस
चाफेकळीसे नाक
अल्लड लोभस गाल
ओठात मिश्किल हसू
मोत्यासारखे दात
गोऱ्या त्वचेवर खुलणारा काळा गोफ
मोहक काळा ड्रेस
कपाळावर नाजुकशी टिकली
हनुवर छोट्टासा तीळ
मानेवर रूळणाऱ्या अवखळ बटा
किरणांची उनसावली छटा
हे सगळे एकाच वेळी
एकत्र आलेली कविता पाहून
.
धडधडणारे हृदय
देहभान हरवलेला
मंतरलेला एक वेडा जीव
कविता लिहू लागेल
यात नवल काय?

तुषार जोशी, नागपूर
२१ डिसेंबर २०११, २४:४५

.

तिचे हासणे जीव घेऊन गेले

(छायाचित्र सौजन्य: वैदेही )

.

.

तिचे हासणे जीव घेऊन गेले
तिने टाळणे जीव घेऊन गेले

खुले केस सोडून लाडीक होणे
तिचे वागणे जीव घेऊन गेले

स्वप्नामधे हात हाती धरूनी
तिचे चालणे जीव घेऊन गेले

डोळ्यातली प्रीत सांगू कशी मी
इथे भाळणे जीव घेऊन गेले

मला वाटते मित्र माझा खरा तू
तिचे सांगणे जीव घेऊन गेले

तुषार जोशी, नागपूर

.

.

असे वाटते

(छायाचित्र सौजन्य: नम्रता )

.

.

तू माझ्या आयुष्यात आलीस
सौंदर्याची लाट होऊन
तू माझी प्रेरणा झालीस
सोनेरी पहाट होऊन

तुझा सावळा रंग झाला
माझा आवडता रंग
तुला भेटणे सहजच झाला
गोड अविस्मरणीय प्रसंग

तू सांगितलेस सर्व तुझे
काही सुखं काही वेदना
तू कधीच आणला नाहीस
आनंदाचा आव उसना

तू नितळ पाण्यासारखी
नेहमी समोर येत गेलीस
तुझ्या खरेपणामुळेच तू
माझी सखी होत गेलीस

काठोकाठ डोळा भरून
तू हसतेस म्हणूनच पण
असे वाटते तुझ्यावरून
ओवाळावा प्रत्येक क्षण

तुषार जोशी, नागपूर

.

आश्चर्याची झालर

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली )

.

.

रोज एका नव्या रुपात
समोर येतेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

रोज नवेच रूप पाहून
मी विचार करतो
तू आहेस अथांग, मलातर
फक्त थेंबच दिसतो
आश्चर्याची झालर असलेली
लाट होतेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

मी ठरवतो तुला बघून
अचंभित नाही व्हायचे
तुझे कातिल हावभाव
कसले निर्णय टिकायचे
हृदयाच्या आत खोल
घुसत जातेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

तुषार जोशी, नागपूर

.

.

ती हसल्यावर

.

.

ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती
ती दिसल्यावर तिच्या कडे सगळ्या
नजरा ठरती नजरा ठरती

किमया मादक तरी निरागस
सात्विक तरीही राजस राजस
कसे गुलाबी सुगंध पेरीत येते
आणिक काबिज करून जाते
अवघी धरती अवघी धरती

ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती

खळी असावी किती मनोरम
केस जणु ते  रेशम रेशम
तरूण बिचारे भान हरपुनी
खुळ्या सारखे रोज
तिच्यावर मरती तिच्यावर मरती

ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती

तुषार जोशी, नागपूर

.

.