रविवार, ४ ऑगस्ट, २०१३

ग्वाही

(छायाचित्र सौजन्य: वैदेही )
.
.
मी ठरवले होते, तुला सांगेन की
तुझ्यावरून जीव ओवाळावा वाटतो
तुला सांगेन की, तुझा साथ मला काशी काबा वाटतो
मी ठरवले होते, सांगायचे तुला
तुझं सौंदर्य वर्णनातीत आहे
सांगायचे की, तुझे असणे जगण्याचे महत्व वाढवीत आहे
मी ठरवले होते, सांगायचे की
अप्सरा कशी दिसते मला माहित नाही
सांगायचे की, अप्सरा कशी दिसते आता समजायची इच्छाही नाही
खूप ठरवले होते, सांगायचेच अगदी
तू आल्यानंतर मी उरलेलोच नाही
हे ही सांगायचे की, तुझ्या हसण्याची पहाट दिवसभर मनात राही
खूप ठरवले होते, तुला विचारायचे
मी न विचारताच मनातले ओळखशील?
माझ्या डोळ्यात, तुझ्याबद्दल काय दाटलेय हे बघशील?
पण…
तू आलीस
कधी नव्हे त्या मनोहर रूपात समोर उभी झालीस
हसलीस..
ते नयनरम्य दृष्य बघून समजले की, आपल्याला सर्व काही मिळाले
काही सांगायची, विचारायची गरजच नाही
तुझ्या त्या मंद हसण्याचा अनुभव
हाच आहे माझे आयुष्य सफल झाल्याची ग्वाही !

~ तुष्की
नागपूर, ०४ आगस्ट २०१३, १६:३०

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा