प्रतिबिंब

(छायाचित्र सौजन्य योषिता)

तू कविता ऐकतेस ना

तेव्हा तूच कविता होतेस

डोळे बंद करतेस ना

तेव्हा तर जीवच घेतेस

मी थोर कवीची कविता

बघताना हरवून जातो

माझी कविता मेणबत्ती

तू सूर्य होऊन जातेस

तुलाच लिहितो नंतर

मी शब्दा शब्दां मध्ये

शब्दांच्या तळ्यात मग तू

प्रतिबिंब होऊनी खुलतेस

तुषार जोशी, नागपूर

एक मुलगी

(छायाचित्र सौजन्य सुप्रिया)

आलेल्या दुःखाला

हसुन साजरे करते

एक मुलगी जगण्याचे

सुमधुर गाणे करते

वास्तव जगताना हो

स्वप्ने पण बघते ती

क्षण हरवले त्यांना

अधुन मधुन स्मरते ती

ही मुलगी आसपास

आहे तुमच्या बरका 

जाणवेल अचानक

कधी आनंदाचा झोका

तीव्र तिच्या दुःखाने

रात्र ही होते आहे

हळुच तिच्या स्वप्नांची

पहाट जन्मते आहे

सापडली जर ही कधी

तिला सांगणार आहे

तुझ्या मुळे दुःखातही

सुख नांदणार आहे

तू अशीच प्राणपणे

दुःखाला जगत रहा

हसणे पसरून जगणे

मंगलमय करत रहा

तुषार जोशी, नागपूर

मी चालत राहीन

(छायाचित्र, गौरी यांच्या सौजन्याने)

मी चालत राहीन मी चालत राहीन
मी चालत राहीन मी चालत राहीन

माझा माझ्यावरती विश्वास माझा प्रवास होईल खास
येईल दुःख येईल सुख निर्भय स्वीकारीत जाईन
मी चालत राहीन मी चालत राहीन
मी चालत राहीन मी चालत राहीन

मी जेव्हा जेव्हा मंगल कामासाठी माझे हात दिले
तेव्हा तेव्हा सगळीकडून मदतीला मित्र धावत आले
मी मित्रवान मी भाग्यवान मी स्वाभिमानी मी शक्तिवान
सगळ्या कामा मध्ये माझा मी एक ठसा ठेवीन जाईन
मी चालत राहीन मी चालत राहीन
मी चालत राहीन मी चालत राहीन

स्वप्ने असतील माझी मोठी शिखरांना जाऊन भीडणारी
ठरवीन ध्येय गाठेन ध्येय प्रसन्नता पसरविणारी
वीवेकवान मी धैर्यवान मी जागरूक मी प्राणवान
जाईन तिथे मी शक्ती कण उधळीत जाईन पसरीत जाईन
मी चालत राहिन मी चालत राहीन
मी चालत राहीन मी चालत राहीन

तुषार जोशी, नागपूर

खारूताई

(छायाचित्र के श्रीश यांच्या सौजन्याने)

छोटीशी खारूताई
दगडावर बसली होती
निरागस गोजिरवाण्या
दिसण्याने नटली होती
.
इवल्याश्या अस्तित्वाने
हृदयाचा पीळ गळाला
आडून तिला बघण्याचा
माझा गं उत्सव झाला
.
तुषार जोशी, नागपूर

संवेदनेच्या बायनाकुलर ने

(छायाचित्र गौरव यांच्या सौजन्याने)

.
.
संवेदनेच्या बायनाकुलर ने
दूरचे बघायचा प्रयत्न करतेय
दहा पंधरा वर्षांनंतर
बघूया मी कशी दिसतेय
.
वा नवे मित्र आहेत
जुने पण टीकून आहेत
तीव्र इच्छा अंतरमनात
तीव्रतेने पोहचवतेय
दहा पंधरा वर्षांनंतर
बघूया मी कशी दिसतेय
.
पैशापुढे शिक्षणाला
मी नेहमीच महान मानलंय
फार श्रिमंती दिसत नाही
नावापुढे डॉक्टर लागलेय
दहा पंधरा वर्षांनंतर
बघूया मी कशी दिसतेय
.
दोन पिलं आहेत जवळ
ममतेची डोळ्यात तृप्ती
माझ्या स्वप्नांचे आयुष्यावर
प्रक्षेपण करून बघतेय
दहा पंधरा वर्षांनंतर
बघूया मी कशी दिसतेय
.
.
तुषार जोशी, नागपूर
.
.

आनंद वाटतो तुझा हासरा चेहरा

(छायाचित्र सहयोग: अवंती)

आनंद वाटतो तुझा हासरा चेहरा
मनात राहतो तुझा हासरा चेहरा

कुणीतरी आहे हृदयात लपलेले
गुपित सांगतो तुझा हासरा चेहरा

दुःख विसरावे ओठात हसू यावे
इतके मागतो तुझा हासरा चेहरा

डोळे बंद केले तरी समोरच येतो
खट्याळ वागतो तुझा हासरा चेहरा

एकांताची बाधा मनास कधी झाली
प्रकाश पेरतो तुझा हासरा चेहरा

तुषार जोशी, नागपूर

तुझं ते बघणं...

(छायाचित्र सहयोग: दीपा)

हातावर हनुवटी ठेवून
तुझं ते बघणं.. मी आठवतो
दूर असताना.
त्या आठवणीत भिजतो
रूजतो...
मोहरतो...
आणि...
नव्या उमेदीने.. पुन्हा
शब्दात उतरतो...
तुझ्यासाठी.

धावत येतो
तुला ऐकवण्यासाठी
बळेच समोर बसवून
हमखास हक्क गाजवतो
आधी ऐक म्हणून
कविता आवेशात
सादर करून दाखवतो

तुला सगळं कळतं
तुझ्या डोळ्यात दिसतं
जसं काही तुला म्हणायचंय
तुला कसं रे हे सुचतं
तू हमखास दाद देतेस
कधी खरच..
कधी मन राखण्या साठी.

काहिही असो..
मला मिळतं बक्षिस
एका कौतुकाने भरलेल्या..
टपोऱ्या डोळ्यांच्या ..
मुलीचे चित्र.
डोळ्यात साठवण्यासाठी.

तुषार जोशी, नागपूर

केसांची नागिण

(छायाचित्र, सामिया च्या सौजन्याने)

सांभाळावं किती जीव गेला नादावून
डसली गं हाय तुझ्या केसांची नागिण

काळ्याभोर केसांचे गं अल्लड वळणे
दातात दाबणे ओठ सहज हासणे
कपाळाची बट जशी रूपाला तोरण
डसली गं हाय तुझ्या केसांची नागिण

विसरलो स्वेटर ते घ्यायला मी आलो
तुझ्या अंगावर तेच पाहता खिळलो
केव्हढा तो मोठा माझ्या स्वेटरचा मान
डसली गं हाय तुझ्या केसांची नागिण

मानेवर दिसे हनुवटीची सावली
बघतांना होतो जीव माझा वर खाली
मनी सदा वाजे तुझ्या रूपाची पैजण
डसली गं हाय तुझ्या केसांची नागिण

तुषार जोशी, नागपूर

खळखळून मग हसलो

(छायाचित्र - सोनल चिटणीस यांच्या सौजन्याने)

खळखळून मग हसलो पुन्हा एकदा आपण
देह भान विसरलो पुन्हा एकदा आपण

मित्रांच्या येण्याला मी स्वर्ग मानले नेहमी
टाळी देऊन घेऊन आयुष्य वाढले नेहमी
मैत्रीच्या नात्याचे सार्थक हो पुन्हा झाले
मैत्रीचा उत्सव झालो पुन्हा एकदा आपण

खळखळून मग हसलो पुन्हा एकदा आपण
देह भान विसरलो पुन्हा एकदा आपण

निर्व्याज असे हसताना सातही मजल्यां वरती
आकाशाला भीडते अपुल्या असण्याची मस्ती
रटाळ आयुष्याची राख ही झटकुन अपुली
विस्तव होऊन आलो पुन्हा एकदा आपण

खळखळून मग हसलो पुन्हा एकदा आपण
देह भान विसरलो पुन्हा एकदा आपण

कोटीचा अचूक माझ्या अर्थ यांना कळतो
इतके जाणूनच मजला आनंद अमाप मिळतो
काढून जुनी ती घटना डोळ्यांना डोळे भीडले
बहोत खूब म्हणालो पुन्हा एकदा आपण

खळखळून मग हसलो पुन्हा एकदा आपण
देह भान विसरलो पुन्हा एकदा आपण

तुषार जोशी, नागपूर

जन्म दिला

मी तुला, तू मला जन्म दिला
प्रेम वाटण्याचा मनोहर छंद दिला

तुषार जोशी, नागपूर

(Image courtesy Sean Dreilinger)

सीसीडी आणि कॉफी

.


नेहमी असेच सीसीडी मधे
येऊन परतलो असतो
नेमके बोलायची वेळ आल्यावर
गप्पच बसलो असतो

कॉफीचा कपच आला तेव्हा
आपल्यासाठी धावून
क्रीम चा तू बदाम काढलास
माझ्याकडे पाहून

तुझ्याकडे पाहून तेव्हा
मी मनापासून हसले
हात हातात घेऊन
हो म्हणून बसले

सीसीडी आणि कॉफी
एक गोड आठवण
इथेच घट्ट झाली ना रे
आपल्या नात्याची वीण

तुषार जोशी, नागपूर

झुरळ पुराण

Cocroach, originally uploaded by Vijayaraj.

.

एकदा एका झुरळाला
असह्य झाले झुरळपण
त्याने फुलपाखरू होण्याचा
मनामधे केला पण

विविध रंगांनी आपले
पंख त्याने रंगवले
फुलांवर दिमाखात
तेही मिरवू लागले

फुलपाखरामध्ये फिरला
पाहिल्या विविध छटा
पण थोड्याच वेळात
झाला एकटा एकटा

त्याला समजणारे
तिथे कोणीच नव्हते
फुलपाखरांचे सगले
संदर्भ वेगले होते

ओशाळला बिचारा
परत फिरला माघारी
मित्रांनी केली होती
स्वागताची तैयारी

बगिचा रिटर्न झुरळ
म्हणून मित्रांचे स्वागत
ग्रहण करत बिलगला
सगळ्यांना धावत धावत

मनापासून म्हनाला
मित्रांनो मी चुकलो
आपल्याच वेडात ख-या
झुरळपणाला मुकलो

आता एक चांगले
झुरळ व्हायचे ठरवलेय
स्वतःच्या अस्तित्वाला
आता मी ओळखलय

तुषार जोशी, नागपूर

आकाश

Whirling Clouds©, originally uploaded by Confused Shooter.

.

तू आकाश दिलेस मला
मनमुक्त उडण्यासाठी
आणिक एक घर दिलेस
थकून कुशीत शिरण्यासाठी

आता थोडे थोडे सगळ्यांना
आकाश वाटत फिरतोय
ज्यांना घर नाही त्यांना
घर देण्याचे स्वप्न बघतोय

घरी वाट पाहतय कोणी
तू असा दिला विश्वास
मी फिरतोय खिन्न दिव्यात
भरत अता ज्योतींचे श्वास

तुषार जोशी, नागपूर

एकटा

last days, originally uploaded by pabloest.

.

एकटा
कोणी नाही सोबतीस
आज हो
कोणी थांबलेना
आसपास हो
मग रडावे तरी
कशाला सांगा कशाला

भागलो
कुणा कुणा साठी
रोज भागलो
किती किती
रात्र रात्र जागलो
गरज संपली जणू
आज कोणी
विचारते ना मला
मग रडावे तरी
कशाला सांगा कशाला

संपले
लाड प्रेम सारे
सारे संपले
माझ्यासाठी
कोणी नाही जागले
काम झाले अता
जो तो आज
पाय काढू लागला
मग रडावे तरी
कशाला सांगा कशाला

तुषार जोशी, नागपूर

कळत नाहीये

, originally uploaded by krupali.

.

तुझ्या डोळ्यात किती
निरागस स्वप्नांची भरती आलीये
तुझे स्वप्नाळू डोळे
कसे जपावे हेच कळत नाहीये

चंगळवादाच्या उन्हात
प्रकृती तापून निघालिये
संस्कारांचा सन स्क्रीन
कसा लावू हेच कळत नाहीये

तू विचारशील उद्या
बाबा मी कुणासारखे होऊ
खरं उत्तर द्यायचं तर
कुणाचं नाव घेऊ हेच कळत नाहिये

तुषार जोशी, नागपूर

तन्मय तू

girl mending the fishing net, originally uploaded by ToSStudio.

.

तन्मय तू विणताना
आयुष्याचे धागे
हारवले बघ हसणे
मागे किती मागे

जुळवत बस एकेका
धाग्याला हाताने
एकदाच हास बघू
सुटतिल का हसल्याने?

खूप कष्ट कर की गं
संघर्ष कर ना, कर
चेह-यावर हास्याचा
येऊदे गुलमोहर

तुषार जोशी, नागपूर