सोमवार, ९ ऑक्टोबर, २०१७

सौख्यमय सावली

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली)
.
.
किनाऱ्यावरूनी किती पाहती सागराच्या लिला
झुगारून सीमेस पोहायचा ध्यास वेडा तिला
.
कळालीच आता असे वाटते त्याक्षणी नेहमी
नवे एक नक्षत्र शोधूनिया बांधते ती झुला
.
तिचे रूप पाहून शब्दांमधे बांधतो नेहमी
नवे रूप घेऊन हमखास ती साद देते मला
.
तिचे केस घनदाट वृक्षापरी सौख्यमय सावली
तिचे ध्येय दुर्दम्य जाणायला सूर्यही थांबला
.
तिला पाहुनी वाटते अंतरी, तुष्किला सारखे
तिचा सावळा रंग वेड्यापरी गोड करतो तिला
.
.
तुष्की नागपुरी
बंगळूर, ०९ आक्टोबर २०१७, ०८:३०

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा