मयूरपंखी

(छायाचित्र सौजन्य: यामिनी )

.

.

मयूरपंखी रंग लाभले
क्षण मोहरले जगणे सजले
तू हसल्यावर हृदयापाशी
गोड वेदना जरा जराशी
.
अल्लड वारा करतो खोडी
श्वासांना मग येते गोडी
तू डोळ्यांनी कौतुक होता
रोमांचांची होते कविता
.
केस मोकळे हलती भुरभुर
मनात माझ्या भरती काहुर
सागर संयम वरवर केवळ
आत जणू धगधगते वादळ
.
ऊन सावली जरी ललाटी
तू तर आशा जगण्यासाठी
तू असल्याची जाणिव केवळ
ठरते माझे जगण्याचे बळ
.
तुष्की नागपुरी
नागपूर, १५ जानेवारी २०१८, २१:३०