शुक्रवार, १५ फेब्रुवारी, २०१३

घायाळ

( छायाचित्र सौजन्य: श्वेता )
.
.
तुझे सौंदर्य घुसते
हृदयात जसा बाण
एक नजर पडता
मोहरतो कण कण

तुझे केस करतात
सूर्यकिरणांशी खेळ
एकटक बघण्याने
झाले आयुष्य घायाळ

ओठातले मंद हसू
मनी रूते आरपार
उनसावली वाढवी
तुझ्या रूपातली धार

किती सोसायाची कुणी
तुझ्या तारूण्याची अदा
किती कितीदा व्हायचे
तुझ्यावर आम्ही फिदा

~तुष्की
नागपूर, १५ फेब्रुवारी २०१३, २३:००

रविवार, १० फेब्रुवारी, २०१३

तारूण्य

(छायाचित्र सौजन्य: मोहिनी )
.
.
तू प्रेमाने पाहिलंस
की वाटतं
तुझ्या प्रेमाच्या शक्तीचे
कवच परसते आहे अंगावर
ही-मॅन ने आय एम दं पावर म्हणावे
तसेच ओरडून सांगावेसे वाटते जगाला
की आता मी काहीही करू शकतो.

तुझी एकच फुंकर
सर्व जखमा बऱ्या करते
तुझा स्पर्ष फुलवतो
माझ्या रोमा रोमात एक नंदनवन
मोकळे केस सोडून गोड हसतेस
तेव्हा वाटतं
बास…
हा चंद्र पाहिल्यावर
या चांदण्यात धुंद भिजल्यावर
आता कोणतेच सुख उरले नाही आयुष्यात
आयुष्य इथेच थांबले तरीही चालेल.

तू माझ्या आयुष्याला मिळालेलं
तारूण्य आहेस
आता मी कधीच म्हातारा होणार नाही.

तुष्की
नागपूर, १० फेब्रुवारी २०१३, १२:००

शनिवार, २९ डिसेंबर, २०१२

बिचारा भोळा

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता )
.
.
ती अशी मला बघते की, हृदयाची धडधड वाढे
मन सगळे विसरून म्हणते त्या रम्य स्मृतींचे पाढे
हनुवटी तोलुनी हाती, रोखुन बघण्याचा तोरा
रक्तातून वाढत जातो मग रोमांचाचा पारा

सावळी, गोड ती दिसते, गहिरे टप्पोरे डोळे
ओठांत मंद हसण्याचे, चित्तचोर ते चाळे
केसांची हट्टी बट ती गालावर खेळत फिरते
मज काळाची वेळाची कसलीही शुद्ध न उरते

ती छळते तरीही कळते ते वार मधाहुन गोड
मरताना होई हवीशी या मरण्याचीही ओढ
चेहऱ्यावर मराठमोळे सौंदर्यच अवघे गोळा
भुलणार कसा मग नाही जीव बिचारा भोळा

~ तुष्की
नागपूर, २९ डिसेंबर २०१२, १५:००

शुक्रवार, २८ डिसेंबर, २०१२

जाणीव

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा )
.
.
ती हसते जेव्हा मंद
पाहते धुंद
मोहूनी जाते
मज ओवाळावा जीव
अशी जाणीव
सारखी होते

ती शुभ्र मण्यांची माळ
करी घायाळ
जन्म बावरला
दाटली ओढ केसात
मनाच्या आत
गंध मोहरला

गोडवा कसा गालात
जणू स्वप्नात
अप्सरा येते
हृदयात उडे काहूर
मनाला घोर
लावूनी जाते

~ तुष्की
नागपूर, २८ डिसेंबर २०१२, १०:३०

सोमवार, २४ डिसेंबर, २०१२

स्वप्नातली परी

(छायाचित्र सौजन्य: निकिता (कल्याणी) )
.
.
तुला खोटे वाटत असले तरी
मी तुला उगाच नाही म्हणत, स्वप्नातली परी

तू पाणीदार डोळ्यांनी जेव्हा
माझ्याकडे बघतेस, किंचित ओठात, हसतेस तेव्हा

मला माझाच हेवा वाटतो
मंद सुगंधाचा जणू दरवळ, मनात साठतो

इतकं अनुपम सौंदर्य आपण
प्रत्यक्ष अनुभवतोय खरोखर, जगतोय हे क्षण

विश्वास ठेवण्यासाठी एकदाच
चिमटा काढून बघावा वाटते, स्वतः स्वतःलाच

मग तू सूर छेडतेस हळूवार
किबोर्ड वर, अलगद पण तेव्हा, हृदयात होतात वार

हळवी झालीस की जग विसरतेस
कितीतरी वेळ आपल्याच नादात, बोलत बसतेस

तुला बघतच रहावसं वाटतं
अनेक दिवस आनंद वाटेल असं, सुख मनात साठतं

तुला खोटे वाटत असले तरी
मी तुला उगाच नाही म्हणत, स्वप्नातली परी

~ तुष्की
नागपूर, २४ डिसेंबर २०१२, ०६:००

शनिवार, १५ डिसेंबर, २०१२

सावळी आहे

(छायाचित्र सौजन्य: प्रतिज्ञा)
.
.
मंद हसते, गोड दिसते, सावळी आहे
स्वप्न बघते, सत्य जगते, ती खुळी आहे

कंच हिरवा, रंग खुलतो, शोभतो अंगा
संथ निर्मळ, सौंदर्याची, ही जणू गंगा
त्यात किमया, काय गालावर खळी आहे
मंद हसते, गोड दिसते, सावळी आहे

चंद्र टिकली, मुग्ध करते, साधिशी छोटी
पाहतो जो, मात्र अडतो, डोळिया काठी
लाजली पाहून तिजला हर कळी आहे
मंद हसते, गोड दिसते, सावळी आहे

तुषार जोशी, नागपूर
हैद्राबाद नागपूर प्रवास, २१:४०
.

सावळ्या रंगाच्या पोरी

(छायाचित्र सौजन्य: अपेक्षा )
.
.
सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझे हसणे जहर
नसानसात भरते
गुंगती माझे प्रहर

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझ्या डोळ्यात चकवा
कुणी उदास दिसता
तुझा फोटो दाखवावा

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझा चेहरा लाघवी
तुला पाहता पाहता
किती लोक झाले कवी

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझे केस घनछाया
फुले मोहरून येती
तुझ्या केसात सजाया

सावळ्या रंगाच्या पोरी
तुझ्या सौदर्याचा डंख
अस्तित्वास लावी माझ्या
आनंदाचे किती पंख

(सावळ्या मुलीची गाणी / तुष्की, नागपूर)
+९१ ९८२२२ २०३६५

रविवार, १५ जुलै, २०१२

तू परी स्वप्नांची

(छायाचित्र सौजन्य: स्तुती )
.
.
डोळे ते टप्पोरे
भुवयांचे कंगोरे
लाघवी लाघवी पाहणे
नथनीचे झगमगणे
केसांचे भिरभिरणे
गंधीत झाले गं जगणे
स्वप्नांची तू परी
तू परी स्वप्नांची

दातांचे जणु मोती
आतुरले दव ओठी
भाषा ही नजरेची
सगळे ओळखण्याची
केसांचे मानेवर
ते वळसे जीवघेणे
किरणांचे गालांवर
लोचटसे बागडणे

डोळे ते टप्पोरे
भुवयांचे कंगोरे
लाघवी लाघवी पाहणे
नथनीचे झगमगणे
केसांचे भिरभिरणे
गंधीत झाले गं जगणे
स्वप्नांची तू परी
तू परी स्वप्नांची

स्वप्नांच्या झोख्यावर
आकाशाची चक्कर
डोळ्यांच्या ज्योतींनी
झगमगले सगळे घर
जिद्दीचे हट्टाचे
चेहऱ्यावर सापडणे
तू दिसता हृदयाचे
धडधडधड धडधडणे

डोळे ते टप्पोरे
भुवयांचे कंगोरे
लाघवी लाघवी पाहणे
नथनीचे झगमगणे
केसांचे भिरभिरणे
गंधीत झाले गं जगणे
स्वप्नांची तू परी
तू परी स्वप्नांची

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
१५ जुलै २०१२, १७:२० 

तुझ्या चांदण्याने

(छायाचित्र सौजन्य: स्तुती
.
.
तू हसतेस आणि भरतेस
घराला तुझ्या चांदण्याने
तू उरतेस स्मरण होऊन
क्षणाक्षणाने कणाकणाने

तू बघतेस तुझ्या टपोऱ्या डोळ्यानी
चष्म्याच्या पारदर्षक काचांतून
माझ्यासाठी कवच ठरतेस सोडवतेस
मला जगाच्या खोचक जाचांतून
तुझे असणेच आश्वासन ठरते
जगण्याचे औषधा प्रमाणे

तू बसतेस जिथे टेकवतेस डोके
त्या जागा होतात माझे देव्हारे
तू नसतानाही त्या जागा असतात
माझे विसावण्याचे शांत किनारे
तुझ्या केसांचा गंध भेटतो
मला सुखाच्या अत्तराप्रमाणे

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
१५ जुलै २०१२, १२:५०

बुधवार, ११ जुलै, २०१२

धून

(छायाचित्र सौजन्य: सीमा जोशी)
.
.
एक वाऱ्याची झुळूक येते, केसांना उडवून देते
तुझे रूप खुलवून जाते
केसांच्या जाळी मधून, मन हे तुला पाहताना
धुंद होते.

पाऊस येणार आहे, रोमांच देणार आहे
दवबिंदूंचा पानोपानी श्रृंगार होणार आहे
अश्या भारलेल्या क्षणांना तुझी साथ लाभून जगणे
सुखाने खरे धन्य होते

बघणे तुझे प्रीत भोळे, सागर खोलीचे डोळे
ओठांचा मिश्कील छंद, सावली उन्हाचे जाळे
धरून ठेऊ कसे मी, तडतडते काळीज माझे
तुझ्या प्रीतीची धून गाते

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
११ जुलै २०१२, २३:३०

मंगळवार, १० जुलै, २०१२

बोलके डोळे

(छायाचित्र सौजन्य: शाकल शुक्ल )
.
.
तिचे स्मितं हास्य तिचे बोलके डोळे
निरागस सौंदर्याचे मधाळ पोळे
तिचे बोलके डोळे

जिथे जाते लोकांना आपले करते
सर्व नात्यांसाठी आदर्श ठरते
धीट कमालीची जरी हृदय भोळे
तिचे बोलके डोळे

तिच्यासाठी जग तिचे खास लोकांचे
फुलविले हौसेने बगिचे स्वप्नांचे
उंच जाती तिच्या कल्पनांचे हिंदोळे
तिचे बोलके डोळे

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
१० जुलै २०१२, ००:३०

बुधवार, ९ मे, २०१२

खंत

(छायाचित्र सौजन्य: रिद्धी )
.
.
किती तुझ्याशी खेळलो
लपाछुपी घर घर
दिवाळीतल्या किल्याला
तुझीच कलाकुसर

कधी दुष्टपणा मधे
भांडलो विना कारण
तरी तुझे दादा दादा
माझ्याभोवती रिंगण

राखी बांधून देताना
तुझा उजळे चेहरा
निरागस मनोहर
आनंदाचा माझा झरा

तुझे प्रत्येकच गोष्ट
मला येऊन सांगणे
आठवते माझ्यासाठी
तुझे काळजी करणे

कशी समाजाची रीत
तुझे होईल लगीन
खंतावते माझे मन
उरे भांडायाला कोण

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०८ मे २०१२, २२:२२
.
.

प्रार्थना

(छायाचित्र सौजन्य: गौरी )
.
.
ती हसते आणिक
पसरवते आनंद चारी दिशांना
ती दरवळते अन्
गंधित करते कोमेजल्या मनांना

ती फूलून येते
पाहुन तिजला ताजे परिसर होती
बघता बघता पक्षी
मंजुळ मंजुळ गाणे गाती

ती खाण सुखाची
फुलवत जाते हास्यरसाच्या बागा
दुःखाला वा
वेदनेला उरतच नाही जागा

पण डोळ्यांच्या
कडांमधे का पाणी भरले आहे
ती काय सोसते
काय तिच्या नशिवात दडले आहे

लवपून व्रणांना
वाटत फिरते मखमाली दिलासे
वाटेस येऊदे
तिच्याही (देवा) सुखस्वप्नांस जरासे

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०९ मे २०१२, ००:३०


शनिवार, ५ मे, २०१२

तुझे हासणे

(छायाचित्र सौजन्य: किशोर )
.
.
तुझे हासणे जीव मोहून गेले
कधी ना कळे भान ओढून नेले

किती काळजाला बजावून होते
नको प्रीत त्याने खुळे चित्त होते
तुझे रांगडे रूप दृष्टीत आले

तुला पाहण्याचा लळा लागला रे
कशाला असे पाहतो सांग ना रे
कटाक्षात तू प्रीत घायाळ केले

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०५ मे २०१२
.
.

बुधवार, २ मे, २०१२

आठवण


.
.
तुझ्या खरखरीत दाढीची
रोमांचवेडी आठवण
स्पर्षताच मोहरणारा
माझा कण अन कण

तुझे कपाळावर रूळणारे
केस बिनधास्त
फुंकर मारताच उडून जागेवर
याचचेच मस्त

तुझे डोळे लपवणारा
तो दुष्मन गॉगल
तरीही तो आवडायचा
मीच पागल

तुझ्या मिश्किल ओठांवर
आलेलं माझं नाव
त्या मनोहर अणुभवाने
दाटून आलेले भाव

तुला आठवायला लागलं
की सगळंच आठवतं
तुझं जवळ नसण्याचं शल्य
खोलवर जाणवतं

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
०१ मे २०१२
.
.

सोमवार, ३० एप्रिल, २०१२

उत्सव

(छायाचित्र सौजन्य: वृंदा )
.
.
मला किनई एकदा तुला
माझ्याशीच फोनवर बोलताना पाहायचंय
'मला तू आत्ता पाहिजे'
हे जसं तू फोनवर म्हणतेस ना
ते कसं दिसतं ते टिपायचंय.

मी जेव्हा म्हणतो की
'तू सुगंधाची कुपी आहेस'
तेव्हा तू लाडिक हसतेस
काय दिसत असशिल गं तेव्हा!
ते दिसणं सुद्धा मला मनात साठवायचंय.

तासनतास माझ्याशी बोलताना
शुन्यात बघत असशील
वारा तुझ्या केसांशी खेळत असेल
देहभान विसरत असशील
ते चित्र एकदातरी हृदयामधे जपायचंय

मी तुला आज
तू दिसशील त्या अंतरावरून
करणार आहे फोन, आणि
तुला बोलताना बघण्याचा
मंत्रमुग्ध उत्सव साजरा करणाराय.

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
३० एप्रिल २०१२, ०८:००
.
.

रविवार, २९ एप्रिल, २०१२

सागर

(छायाचित्र सौजन्य: प्राजक्ती )
.
.
तुझ्या नजरेच्या लाटांमधे
मी चिंब होतो आणि
तुझे ते मंद स्मित करते
काळजाचे माझ्या पाणी

कधी गंभीर चेहरा देतो
वादळाची ही शक्यता
मी अडकतो बुडतो गं
अचानक बघता बघता

या भरती ओहटी मध्ये
किती सोसतेस गं सांग
मी रोज अनुभवतो ना
तू सागर एक अथांग

ही ओढ मनाला कुठली?
वेडा आवेग हा कसला?
मी पणाचा किनारा
अलगद माझा सुटला

तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
२९ एप्रिल २०१२, ००:००
.
.

शुक्रवार, २७ एप्रिल, २०१२

माझे स्वप्न

(छायाचित्र सौजन्य: प्राजक्ती )
.
.
माझे बालपण जणू
माझ्या घरात रांगले
माझ्या लेकीच्या रूपाने
सुख पदरात आले

आनंदात घर न्हाले
जागा नाही दुःखासाठी
गोड गोड अमृताचे
किती बोल हिच्या ओठी

विसरते सारे काही
हिने आईगं म्हणता
सरे माझा शीण सारा
हिने घट्ट बिलगता

किती लाड करू हिचे
कशी दृष्ट काढू बाई
माझे स्वप्न पुरे झाले
जेव्हा झाले हिची आई

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
२७ एप्रिल २०१२, २२:४०
.
.

बुधवार, २५ एप्रिल, २०१२

सुखाची फुले

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा )
.
.
तुला पाहिले मोकळे हासताना
मनातून ते चित्र जाईचना
दिशा धुंद झाल्या ऋतू गुंग झाले
असा थांबला काळ हालेचना

तुझे रूप आहे जगा वेगळाले
मला ठाव होते कधीचे तरी
तुला पाहताना पुन्हा जीव जाई
किती वादळे जन्म घेती उरी

कसे ते कळेना तुला भेटताना
सुटे जाण माझ्या जगाची मला
तुझ्या चांदण्यातून वेचून घेतो
सुखाची फुले रोज माळायला

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
२५ एप्रिल २०१२, १०:३०
.
.

मंगळवार, २४ एप्रिल, २०१२

समाधान

(छायाचित्र सौजन्य: विश्वेश )
.
.
मिळाले तुझे चित्र तो नायगारा
तुझ्या त्या यशाने सुखी जाहले
असे नित्य आनंद वेचीत जावे
सदा तू मनाला पुन्हा वाटले

तुला पाहुनी रोज वाटे मनाला
तुझ्या पास यावे खुळ्या सारखे
तुझे चित्र आहेच हातात माझ्या
तरीही तुझे हासणे पारखे

म्हणावेस तू की निसर्गात राणी
तुझ्यासारखे गोड काहीच ना
कळावे मला हे तुझे प्रेम आहे
तरीही समाधान वाटे मना

तुझ्या बाजुला घट्ट बिलगून द्यावी
अशी पोज चित्रात राहील ती
कितीदा मनाला बळे आवरावे
धरावा अता धीर राजा किती

तुषार जोशी, नागपूर (+९१ ९८२२२ २०३६५)
२४ एप्रिल २०१२, १०:२०

.

सोमवार, ९ जानेवारी, २०१२

तू हसतोस

(छायाचित्र सौजन्य: वैभव )
.
.
तू हसतोस..
आणि सुगंध पसरतो
चोहिकडे, दिशादिशांत, नसानसात
रोमकाटा होतो

तू उरतोस...
मनाच्या सर्व पाकळ्यांमधे
मन उमलू लागते, फुलते
प्रसन्न होते

तू असतोस..
आसपासच
जाणवतात नेहमी पदन्यास
डोळे मिटताच अणुभवते मी
तुझेच श्वास

तू हसतोस…
आणि करतोस
माझे जगणे निरामय
तू औषध आहेस रे
माझ्या जगण्याचे

तुषार जोशी, नागपूर
१० जानेवारी २०१२, ०१:००
+९१ ९८२२२ २०३६५
.
.

शुक्रवार, २३ डिसेंबर, २०११

माझा आवडता छंद

(छायाचित्र सौजन्य: प्रज्ञा )
.
.
तुला पहिल्यांदा जेव्हा पाहिले
माझे तुझ्या सोबत आयुष्य
त्या क्षणापासूनच सुरू झाले
त्या क्षणापासून जी तुझी नशा झालीय
तो प्रभाव कायमच नाही तर
वर्षोंवर्षे तुझी नशा वाढतच चाललीय
तुझ्यासोबत घालवलेला
प्रत्येक क्षण
आठवणींच्या दागिन्यातला
एकेक हिरा आहे
तुझे अस्तित्व प्रीतीचा
शुद्ध आनंद झरा आहे
तुझ्या रूपाचे अनेक पैलू पाहणे
माझ्यासाठी रम्य उत्सव आहे
तुझ्या सोबत हे आयुष्य जगणे
मोहक उत्कट अनुभव आहे
प्रत्येक वर्षी विचार करतो की
आपले नेमक्या वेळी त्याच जागी जाणे
योगायोग नव्हता
एकमेकांना पाहून वेड्यासारखे भारावणे
योगायोग नव्हता
मी तुझ्यासाठी तू माझ्यासाठीच जगात होतीस
प्रथम दर्शनी मी तुझा होणे
योगायोग नव्हता
तुझा होऊन जगणे म्हणजे
माझा आवडता छंद आहे
तू माझी असताना जगणे
म्हणजे अपार आनंद आहे

तुषार जोशी, नागपूर
२३ डिसेंबर २०११, ०९:००
.
.
(प्रिय प्रज्ञा आणि मंदार, तुम्हाला लग्नाच्या १४व्या वाढदिवसासाठी अनंत शुभेच्छा)

बुधवार, २१ डिसेंबर, २०११

कविता

(छायाचित्र सौजन्य: प्रांजल )
.
.
टपोरे गहिरे डोळे
डोळ्यात कोरिव काजळ
घनदाट काळे केस
चाफेकळीसे नाक
अल्लड लोभस गाल
ओठात मिश्किल हसू
मोत्यासारखे दात
गोऱ्या त्वचेवर खुलणारा काळा गोफ
मोहक काळा ड्रेस
कपाळावर नाजुकशी टिकली
हनुवर छोट्टासा तीळ
मानेवर रूळणाऱ्या अवखळ बटा
किरणांची उनसावली छटा
हे सगळे एकाच वेळी
एकत्र आलेली कविता पाहून
.
धडधडणारे हृदय
देहभान हरवलेला
मंतरलेला एक वेडा जीव
कविता लिहू लागेल
यात नवल काय?

तुषार जोशी, नागपूर
२१ डिसेंबर २०११, २४:४५

.

शुक्रवार, १६ डिसेंबर, २०११

तिचे हासणे जीव घेऊन गेले

(छायाचित्र सौजन्य: वैदेही )
.
.
तिचे हासणे जीव घेऊन गेले
तिने टाळणे जीव घेऊन गेले

खुले केस सोडून लाडीक होणे
तिचे वागणे जीव घेऊन गेले

स्वप्नामधे हात हाती धरूनी
तिचे चालणे जीव घेऊन गेले

डोळ्यातली प्रीत सांगू कशी मी
इथे भाळणे जीव घेऊन गेले

मला वाटते मित्र माझा खरा तू
तिचे सांगणे जीव घेऊन गेले

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

शनिवार, १० डिसेंबर, २०११

असे वाटते

(छायाचित्र सौजन्य: नम्रता )
.
.
तू माझ्या आयुष्यात आलीस
सौंदर्याची लाट होऊन
तू माझी प्रेरणा झालीस
सोनेरी पहाट होऊन

तुझा सावळा रंग झाला
माझा आवडता रंग
तुला भेटणे सहजच झाला
गोड अविस्मरणीय प्रसंग

तू सांगितलेस सर्व तुझे
काही सुखं काही वेदना
तू कधीच आणला नाहीस
आनंदाचा आव उसना

तू नितळ पाण्यासारखी
नेहमी समोर येत गेलीस
तुझ्या खरेपणामुळेच तू
माझी सखी होत गेलीस

काठोकाठ डोळा भरून
तू हसतेस म्हणूनच पण
असे वाटते तुझ्यावरून
ओवाळावा प्रत्येक क्षण

तुषार जोशी, नागपूर

.

गुरुवार, २७ ऑक्टोबर, २०११

आश्चर्याची झालर

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली )
.
.
रोज एका नव्या रुपात
समोर येतेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

रोज नवेच रूप पाहून
मी विचार करतो
तू आहेस अथांग, मलातर
फक्त थेंबच दिसतो
आश्चर्याची झालर असलेली
लाट होतेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

मी ठरवतो तुला बघून
अचंभित नाही व्हायचे
तुझे कातिल हावभाव
कसले निर्णय टिकायचे
हृदयाच्या आत खोल
घुसत जातेस तू
रोज एक नवा अनोखा
आनंद देतेस तू

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

मंगळवार, ४ ऑक्टोबर, २०११

ती हसल्यावर

.
.
ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती
ती दिसल्यावर तिच्या कडे सगळ्या
नजरा ठरती नजरा ठरती

किमया मादक तरी निरागस
सात्विक तरीही राजस राजस
कसे गुलाबी सुगंध पेरीत येते
आणिक काबिज करून जाते
अवघी धरती अवघी धरती

ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती

खळी असावी किती मनोरम
केस जणु ते  रेशम रेशम
तरूण बिचारे भान हरपुनी
खुळ्या सारखे रोज
तिच्यावर मरती तिच्यावर मरती

ती हसल्यावर वार किती होती
काळजावरती काळजावरती

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

काही चेहेरे

(छायाचित्र सौजन्य: गिरिष)
.
.
काही चेहरे स्नेहाचा संदेश सांगतात
काही चेहरे प्रगल्भतेचे कोष वाटतात
लक्षात राहतात भेटल्यावरती काही चेहरे
काही चेहरे पाहताक्षणीच छाप पाडतात

काही चेहरे दिसले की मन शांत राहते
काही चेहरे हसतील तेव्हा सुख दाटते
हवेच असतात जवळ नेहमी काही चेहरे
काही चेहरे बोलतात तेव्हा धन्य वाटते

काही चेहरे प्रामाणिक प्रशस्त वाटती
काही चेहरे सत्याची देतात पावती
सभोवताली व्यापुन उरती काही चेहरे
काही चेहरे तर डोळ्यांनीच शिस्त लावती

भाग्यवान तो असा चेहरा ज्यास मिळाला
मित्रा तुझा चेहरा म्हणजे एक त्यातला

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

रविवार, २ ऑक्टोबर, २०११

तुला कोणी सांगितलेय का गं?

(छायाचित्र सौजन्य: मयुरी)
.
.
तुझ्याबद्दल बोलायचे झाले तर

माझे शब्द वेड्यासारखे वागतात
तुला कोणी सांगितलेय का गं?

तुला बघुन अप्सरा पण लाजतात.

श्वास थांबतो हृदयाचा ठोका चुकतो

मनामध्ये मोर थुई थुई नाचतात
तुला कोणी सांगितलेय का गं?

मेघ तुला बघायलाच दाटतात.

तुला कितीदा पण पहिले तरी
ते क्षण नेहमी कमीच वाटतात

तुला कोणी सांगितलेय का गं?

तू नसतानाचे क्षण किती जाचतात

तुझा विचारही मनात येतो जेव्हा
मनात अत्तराची तळी साठतात
तुला कोणी सांगितलेय का गं?

तू येताच चोहिकडे सतारी वाजतात

तू हसतेस, डोळ्यांचे पारणे फिटते

चैतन्याचे वारे वाहू लागतात

तुला कोणी सांगितलेय का गं?
लोक प्रार्थनेत तुझे दिसणे मागतात

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

शनिवार, १ ऑक्टोबर, २०११

काय आवडतं

(छायाचित्र सौजन्य: संहिता)
.
.
तू विचारायचीस
काय आवडतं माझ्यातलं
मी म्हणायचो नाक
ते आहे एक लाखातलं

तेव्हा एक सांगायचं
राहूनच जायचं
तुझ्या डोळ्यांबद्दल बोलायचं
राहूनच जायचं

आणि तुझं मोठ्ठ कपाळ
ते मिश्किल ओठ
आणि ते तुझं माझ्याकडे
त्वेषाने रोखलेलं बोट

काय काय सांगायचं गं
आणि कसं शब्दात बांधायचं
तुझ्यात जे भरून ठेवलय बाप्पाने
काही कवितांत कसं मावायचं

म्हणूनच म्हणायचो नाक
ते आहे एक लाखातलं
माझ्या मैत्रीणी सारखं
कुण्णालाच नाही मिळालेलं

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

निराळी दिसते ती

(छायाचित्र सौजन्य: प्रेक्षा )
.
.
निखळ निरागस प्रसन्न हसते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

तिला भेटतो तेव्हा निराशा दूर पळे
उडून जाई किती वेळ तो नाही कळे
नेहमी चैतन्याच्या धुंदीत असते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

सावळा रंग तिला मोहक छटा देतो
गोडवा गाली तिच्या स्वतःचा अर्थ घेतो
प्रेमळ साधी सोपी नेहमी भासते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

स्वप्नांच्या बाबतीत वेडी आहे जराशी
त्यांचे थवेच्या थवे असती तिच्या पाशी
स्वप्नांना सजवित खुशाल बसते ती
सर्वांमधे उठून निराळी दिसते ती

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

शुक्रवार, ३० सप्टेंबर, २०११

वाट पाहते

(छायाचित्र सौजन्य: प्रांजल)
.
.
स्वतःला आरशात पहावे मीच किती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

सुर्य होऊन येना तळप माझ्या नभी
डोळ्यांची आरती मी घेऊन आहे उभी
साक्षात होऊन ये स्वप्ना मधली प्रीती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

केसांना फिरणाऱ्या हातांची ओढ आहे
ओठात दाटलेले अमृत गोड आहे
येता विचार तुझा लाली गालावरती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

तुझ्यासाठी जपले सजले रूप माझे
रूपास टिपताना पाहूदे डोळे तुझे
हातांना विणू दे रे जन्मोजन्मीची नाती
वाट पाहते तुझी येना रे भेटीसाठी

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

स्वतःने स्वतःच्याच प्रेमात पडणे

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली साटम)
.
.
तिला पाहते आरशाच्या पल्याडं
तिचे रूप आहे किती देखणे
खुले केस मोहून जाती मनाला
सुगंधी जसे की फुले वेचणे

असे रोज होते किती वेळ जातो
किती आरशाच्या पुढे नाचणे
स्वतःने स्वतःच्याच प्रेमात पडणे
खुळ्यासारखे चालणे वागणे

तिच्या स्वप्निचा तो कुणी राजबिंडा
तिचे रूप आसावले पाहण्या
पहावे तयाने भुलावे तयाने
तिने बद्ध व्हाने उगा लाजण्या

कधी स्वप्न वाटे कधी लाज वाटे
किती मोहरावे मनाने असे
किती प्रेम द्यावे, स्वतःला हरावे
हसावे कळीने फुलावे जसे

बघावे स्वतःला स्मरावे कुणाला
कुठे दूर आहे सखा साजणं
जरी दूर आहे किती घोर आहे
तिला होतसे रात्रीचं जागणं

तुषार जोशी, नागपूर
१२ मे २०११, २२:५०

हनुचा तीळ

(छायाचित्र सौजन्य: मनाली)
.
.
केसांच्या ढगातून चेहऱ्याचा चंद्र दिसे
चांदणे रूपाचे गं हृदयावरती ठसे

स्वप्नाळू खोल डोळे अधिर ओठ किती
हनुचा तीळ काळा नजरेची नाही भीती

नाकाची चाफेकळी सजली ऐटी मधे
सावळी गोड कांती अनोखी लाखा मधे

उत्सव सौंदर्याचा तुझ्या रूपात चाले
साठवू कुठे किती दोनच माझे डोळे

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

तुला पाहता

(छायाचित्र सौजन्य: अदिती )
.
.
तुला पाहता जीव वेडावतो गं तुला पाहता
सुखाचा झरा का उरी वाहतो गं तुला पाहता?

तुझे केस सोडून ते मोकळे तू मला भेटता
उन्हाळ्यातही गारवा भासतो गं तुला पाहता

तुझा सावळा रंग आहे तुझा देखणा दागिना
मधाचा मधू गोडवा लाजतो गं तुला पाहता

तुझे हासणे ओतते धूंद तारूण्य चोहीकडे
पहा मंद वारा कसा नाचतो गं तुला पाहता

तुझे ओठ सांगून जाती मुक्याने हवे ते मला
जिवाचा शहारा पुरा पेटतो गं तुला पाहता

तुझे रूप वेधून घेते मनाला खुळ्या सारखे
तुझी साथ लाभो सदा मागतो गं तुला पाहता

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

बुधवार, २८ सप्टेंबर, २०११

भूल भुल्लैया

(छायाचित्र सौजन्य: मनिषा कोरडे)
.
.
तुझ्या सोनेरी केसांची मनमोही हालचाल
तुझे हसणे मिळेल ज्याला तोच 'मालामाल'

तुझ्या डोळ्यांच्या तळ्यात 'भूल भुल्लैया' गहिरी
अजूनही चिंब तुला जरी बघितले काल

आता सगळे सांगती राम्या शाम्या गंप्या 'बिल्लू'
तुझ्या कटाक्षाने होती कसे हृदयाचे हाल

तुषार जोशी, नागपूर 
.
.

तुझ्या मंद हसण्याने

(छायाचित्र सौजन्य: मनिषा कोरडे)
.
.
हसलिस हलक्याने
जिव झाला कासाविस
असे वाटले जवळ
नेहमिच तू हवीस

तुझ्या सावळ्या रंगाची
ओढ होतीच मनाला
तुझ्या मंद हसण्याने
वेड लागले जिवाला

हसतच तू रहावे
आनंदाचे गावे गाणे
मान्य आहे कण कण
माझा त्यासाठी झिजणे

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

मंगळवार, १३ सप्टेंबर, २०११

माझी सावळी मैत्रीण

(छायाचित्र सौजन्य: नीलम नायक)
.
.
माझी सावळी मैत्रीण
रोज मला विचारते
गोरा तू मी सावळी रे
कशी तुला आवडते?

तिला सांगतो मी वेडे
करतेस काय अशी
तुझ्या सावळ्या रंगात
ओढ हवीशी हवीशी

तुझ्या असण्याने होते
माझे जगणे मंगल
तू नसता जग आहे
नको नकोसे जंगल

कस्तुरीला सुगंधाचे
जसे स्रोत नाही ज्ञात
तुझ्या सावळ्या रंगाचे
तुला मूल्य नाही ज्ञात

ईतकेच ठेव ध्यानी
तुझे सावळे असणे
माझ्यासाठी ठरते गं
जग मोहक देखणे

(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)
.
.

शुक्रवार, ९ सप्टेंबर, २०११

चंगो

(छायाचित्र सौजन्य: चंद्रशेखर गोखले)
.
.
.

ऐन आमच्या तारूण्यात तो
थेट आमच्या हृदयात आला
आमच्या कितेक भावनांना
त्याने हळवा शब्द दिला

त्याच्या शब्दांवर प्रेम जडलं
त्याच्या शब्दांनीच प्रेम फुललं
त्याच्या शब्दांनी तिच्या मनातलं
कितीदा तरी गुपित कळलं

त्या चारोळ्या तिला ऐकवून
हेच मला वाटतं म्हणायचं
त्याच्या शब्दांचं फूल असं
तिच्या मनात हळूच खोवायचं

त्याच्या प्रत्येक शब्दात आम्हाला
खोल जगणे सापडत जाते
आमच्या रसिक हृदयामध्ये
त्याची आठवण तेवत रहाते

तुषार जोशी, नागपूर

शुक्रवार, ५ ऑगस्ट, २०११

सखे

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा - निशिधा )
.
.
तुझ्या माझ्यातले
सख्य सांगू कसे
शब्द पडती अपुरे सखे
सुख तुला पाहुनी
पास रेंगाळते
दुःख होते मधासारखे

विश्व माझे तुझे
सागरासारखे
वाद होती कधी वादळी
फक्त डोळ्यातुनी
गूज समजायचे
बोलण्याची कला वेगळी

मीच समजायच्या
तुझ्या खाणाखुणा
खुट्ट झाले तरी जाणवे
वेदना पण कशी
वाटली जिंकली
जाणती आपली आसवे

वेगळा कोपरा
आत हृदयामधे
तुझ्यासाठी असे राखला
या इथे त्या तिथे
पोचले मी कुठे
साथ ठेवीन गं मी तुला

तुषार जोशी, नागपूर

गुरुवार, ४ ऑगस्ट, २०११

अलामांडा

(छायाचित्र सौजन्य: सोनल)
.
.
घंटेची पिवळी फुले पाहिली होती
कधी लक्षात राहिली नव्हती
पण तू त्या दिवशी
एक फुल खोवलेस केसात
तेव्हापासून ते फूल विसरू शकलेलो नाही.
आता जिव हळवा होतो
घंटेची फुले पाहिल्यानेही.
आता घंटेची फुले
माझ्या अनुभव विश्वाचा
गोड भाग झालीयेत.
प्रत्येक वेळा
घंटेची फुले पाहता
ती तुझ्या आठवणींची
मनोहर झुळुक घेऊन आलियेत.
माझ्या आयुष्यात तू त्या फुलांना
वेगळे अस्तित्व दिलेस
ते फुल केसात खोवून
तू सौंदर्याचे दालन उघडे केलेस.
त्या फुलाला नवे अस्तित्व
आणि मला डोळाभर धन दिलेस.

(हो हो 'फुले पक्षी ती आणि मी' ही मंगेश पाडगावकरांची कविता मला माहित आहे, या कवितेची कल्पना त्या कवितेशी बरीच मिळते तरीही या कवितेतले अनुभव व भाव माझे आहेत)

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

बुधवार, ३ ऑगस्ट, २०११

सावळी ती परी

(छायाचित्र सौजन्य: सोनल काळबांडे)
.
.
स्वप्नात ती दिसावी मिटताच डोळे
दिवसा तिचेच व्हावे आभास भोळे
दिवसा तिचेच व्हावे आभास भोळे
एक सावळी ती परी, मनमोहिनी सावरी
मनमोहिनी सावरी, एक सावळी ती परी ।। ध्रु ।।

रंगास तोड नाही, रूपास तोड नाही
शब्दच अपुरे पडती, पडती अपुरे
सागर तिच्या रूपाने, माझ्या समोर येई
सगळे किनारे भिजती, भिजती किनारे
हसताच ती प्रभेने दिपतात डोळे
विणतो सुगंध अंगी रोमांच जाळे
विणतो सुगंध अंगी रोमांच जाळे
एक सावळी ती परी, मनमोहिनी सावरी
मनमोहिनी सावरी, एक सावळी ती परी ।। १ ।।

कुरळ्या तिच्या बटांना, देता ती एक झटका
अडतो तिथेच श्वास, अडतोच श्वास
बघते ती ज्या कुणाला, त्याची असे दिवाळी
खासच जातो दिन तो, जातोच खास
बुडतो सहज कुणीही गहिरे ते डोळे
स्मरणात तिचिया जगणे जगणे निराळे
स्मरणात तिचिया जगणे जगणे निराळे
एक सावळी ती परी, मनमोहिनी सावरी
मनमोहिनी सावरी, एक सावळी ती परी ।। २ ।।

(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)
.
.

रविवार, ३१ जुलै, २०११

फेयर अॅड लवली

(छायाचित्र: मोहिनी जोशी)
.
.
.

टिव्ही मधे दाखवती गोरे गोरे रंग
क्रीम कोणते मी लावू गोरे होण्या अंग
मला पण हवा माझा चेहरा चांगला
फेयर अॅण्ड लवली आणून देना बाबा मला

तुझा आहे तोच रंग गोड आहे बेटा
रंग बदलण्याचा नको ग आटापिटा
रंग जो मिळाला जन्मताना आपल्याला
तोच रंग छान रंग तोपण चांगला
बागेमध्ये मोगऱ्याची फुले असती ना
गुलाबाची पण असतात काय हो ना
गुलाबाने मोगरा व्हायचे नसते गं
गुलाबाचे वेगळे सौंदर्य असते गं
आवडतेस तू आहे तशीच आम्हाला
रंग गोरा करण्याचा विचार कशाला

जाहिरात दाखवावी लागतेच त्यांना
खोटी स्वप्ने विकायची असतात ज्यांना
गोरे छान काळे घाण म्हणावे लागते
पुन्हा पुन्हा तेच तेच सांगावे लागते
जगामध्ये सावळेसे बघ किती लोक
गोरे तर थोडे काळे सावळे अधिक
बदकांच्या सौंदर्याची व्याख्या ही वेगळी
चिमणीने तुलनाच करू नाही मुळी
सावळ्या रंगाची गोड गुणाची देखणी
तू आमुची अलौकिक सावळी चिमणी

सावळ्या रंगाचा पोरी अभिमान ठेव
त्याला आवडते तेच बनवतो देव
रंग गोरा रंग काळा आणिक सावळा
सगळेच त्याने बनवले हो ना बाळा?
सगळेच रंग छान असतात बघ
कुणाचाही करू नये द्वेष किंवा राग
लक्ष देऊ नये जर चिडवले कोणी
आपल्याच तालामध्ये म्हणायची गाणी
कितीतरी लोक पुढे भेटतील तुला
भाळतील बघ तुझ्या सावळ्या रंगाला


(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)

.

शनिवार, ३० जुलै, २०११

योजना

(छायाचित्र सौजन्य: रिधिमा कोटेचा)
.
.
तुला पाहिले अन मानायला लागलो
देव आहे! तुला घडवलेय ग त्याने
तुझ्या लावण्यात स्वर्गीय हात आहे
शक्यच नाही घडणे योगायोगाने

योजना केलीय त्याने जाणीवपूर्वक
हासण्यात तुझ्या उत्कट चैतन्य पेरून
त्याचा अंश जगात फिरत ठेवण्याची
शल्ये विरती तुला पाहूनच दूरून

मग माझी योजना का केलीय गं
रूप साठवायला पण कुणी हवे ना
म्हणूनच कदाचित वाटत राहतं
जगूच शकणार नाही तुझ्या विना

तुला पाहिताच मी आस्तिक झालो
मी देवाचा बघ किती लाडका असणार
तुला त्याने माझ्याच काळात घडवले
त्याचे हे उपकार कधी ना विसरणार

माझ्यासाठी तूच त्याचा अंश आहेस
तुझा भक्त झालोय स्वीकार आता
तुझी साथ मोक्ष तुझी साथच स्वर्ग
लागली समाधी तुझेच गीत गाता

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

रूप

(छायाचित्र सौजन्य: शर्वरी राणे)
.
.
तुझे सुबक नाक वेडे करते मला
तुला पाहण्याचाही सोहळा होतो
पण तुझ्या सोज्वळ स्वभावाचा
प्रभाव उत्कट जगावेगळा होतो

तुझे हसताना दिसणारे दात ना
मला मोत्यांचा दागिना वाटतो
मनापासून तुझ्या काळजी करण्याने
मनात स्नेहाचा परिमळ दाटतो

तुझे केस वाऱ्यावर उडतात ना
वाटते माझे जगणे ईथेच थांबावे
तू माझ्यासाठी हाताने केलेले
थालीपीठ तुझ्याच हाताने खावे

तुझे डोळे अन त्यातले पाणी
चिंब भिजवते जीव होतो हळवा
तुझ्या आकाशात उडताना दिसतो
माझ्या वचनांचा स्वप्नांचा थवा

सावळ्या रंगाचे काय बोलू गं
काय बोलू आता नाजुक बोटांचे
रूप साठवून ठेवतोय मनात
जणू मिळालेय धन जन्मभराचे

तुषार जोशी, नागपूर


.

शुक्रवार, २९ जुलै, २०११

वेंधळा साजण

(छायाचित्र सौजन्य: रिद्धिमा कोटेचा)
.
.
कधी कधी अशी भीती वाटते की आपण सौंदर्याला शब्दात बांधून आपल्याच शब्दांच्या मर्यादेत त्याला बांधू तर पहात नाही?  सौंदर्य सागरासमान आणि आपले शब्द फक्त थेंब रूप आहेत.  यावेळेस सौंदर्याला बांधून घालायची ईच्छाच होत नाहीये, तर एका खुळ्या वेंधळ्याची कल्पना शक्ती प्रक्षेपित करूनच हौस भागवतोय.

तुला पाहिले साडीत
आणि जागी ठार झालो
तुझ्यासाठी खुळा होतो
आता वेडा पार झालो

थोडे मराठी दागिने
तुला आवडतील का?
साध्या मराठी मुलाची
सोबतीण होशील का?

तुझ्या नाकावर नथ
कानी मोत्यांच्या कुड्या
गळ्यामध्ये ठुशी येता
होणे अप्सराही वेड्या

तुझ्या नाजुक गळ्यात
चपलाकंठी शोभेल
तुझी होऊनिया धन्य
मोहनमाळ ठरेल

वाकी पाटल्या मेखला
पायी पैंजणे जोडवी
किती मोहक हवीशी
माझी कल्पना असावी

साजेसा केसात खोपा
भाळी कुंकवाचा टिळा
ईतकेच मागतो हा
तुझा साजण वेंधळा

मराठी त्या दागिण्यांची
शोभा वाढवशिल का
एका मराठी मुलाची
सोबतीण होशील का?

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

गुरुवार, २८ जुलै, २०११

आविर्भाव

(छायाचित्र सौजन्य: मंदार चितळे)
.
.
तुझ्यावर रागवणे
ठरवूनही जमेना
तुझे चैतन्य असे की
तुझ्याविना करमेना

तुझा मोलाचा दागिना
तुझा मोकळा स्वभाव
अरे मित्रा म्हणताना
स्नेहमयी आविर्भाव

तुझ्यावरती ठेवावा
डोळे मिटून विश्वास
तुझ्या शब्दांमध्ये आहे
मंद आश्वस्त सुवास

तुझी साथ लाभताना
कशाचिच नाही भीती
तुला धाडले मानावे
विधात्याचे ऋण किती

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

उपकार

(छायाचित्र सौजन्य: रचना कुलकर्णी)
.
.
त्या रचनाकाराने केवढे ते उपकार केले
तुला सावळा रंग आणि मला डोळे दिले
तुझ्या गालावर खळी मला खळीचे वेड
तुला मिश्किल शैली मला हृदय भोळे दिले

तुला घनदाट केस तुला गहिरे डोळे
मला भावनेत गच्च ओली दिली कविता
तुला आठवताच शब्द सुरेख अर्थ पांघरती
आजकाल मी कविता करतो येता जाता

तुला मिळाली जीवघेणी हसण्याची कला
गोड पापण्यांची भाषा आणि हळुच लाजणे
मला मिळाले ओढ, हुरहुर आणि वेडेपणा
तुझा विचार करत रात्र रात्र जागणे

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

नशा पानपानात

(छायाचित्र सौजन्य: शर्वरी राणे)
.
.तुला पाहताना असे वाटलेकी
जसा चंद्र आलाय बागेत माझ्या
तुझे चांदणे पांघरूनी बसावे
नसावे घड्याळास काटेच माझ्या

तुझ्या शूभ्र दातांचि जादू म्हणू की
तुझ्या दाट केसांचि किमया असावी
तुझे हासणे भान हरते असेकी
बघे ज्यास त्यालाच कविता सुचावी

तुला सांगतो मी जरा ऐक पोरी
तुझ्या हासण्यानेच फुलतात गाणी
तुझा स्पर्श होताच मोहरति पाने
निराशा हसे वेदना ही दिवाणी

तुझे श्वास मिळता फुले बाग अवघी
नशा पानपानात हिरव्या सुखाची
तुला फक्त स्मरतो जगाला विसरतो
नसे खंत ना आज पर्वा कुणाची

तुषार जोशी, नागपूर
.
.

बुधवार, २७ जुलै, २०११

लाघवी

(छायाचित्र सौजन्य: शर्वरी राणे)
.
.
तुझा सावळा चेहरा लाघवी
तुझ्या हासण्याची तऱ्हा लाघवी

तुझ्या धुंद केसात गुंतून वाटे
मला आज वारा जरा लाघवी

उन्हाळे जिरावे तुझ्या पावसाने
तुझ्या बोलण्याचा झरा लाघवी

पुरा ठार झालो तरी भान ना
तुझ्या पाहण्याचा सुरा लाघवी

न होवो कधीही तुझे दूर जाणे
तुझा भासही बोचरा लाघवी

तुषार जोशी, नागपूर 
.
.