मंगळवार, १७ जून, २०१४

ऋण

(छायाचित्र सौजन्य: यामिनी
.
.
चकवा काय असतो
हे तुला बघून कळावं
आणि झपाटणं काय असतं
हे मला बघून
.
तुझ्या काजळ भरल्या
सागर गहिऱ्या डोळ्यांचा वार
मी कसा झेलू कळे पर्यंत
तू असं काही गोड हसावंस
की माझ्या अस्तित्वातले सगळे
अणू रेणू एकाचवेळेस रोमांचावेत
.
आणि
हे असे मोकळे केस सोडतात का?
आजुबाजूचे सगळे जग
झपाटल्या जातेय
वे डे होतेय याची तुला काही कल्पनाच
नाही ना?
.
ती तुझी नाजुकशी
कपाळावरची काळी बिंदी
तिच्या मुळे होणारी माझ्या
हृदयाची जलद गती...
.
कसे घडवले असेल त्याने
हे अप्रतीम शिल्प?
तुला पाहून त्याने स्वतःलाच टाळी दिली असेल का?
नाचला असेल आनंदाने
.
शब्दच नाहीत गं
तुझं वर्णन करायला
हे विलक्षण लावण्य पाहण्याला
त्याने मला डोळे दिलेत
या एका कारणासाठी
मी त्याचा आजन्म ऋणी आहे
.
~ तुष्की
नागपूर, १७ जून २०१४, २२:३०

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा