(छायाचित्र सौजन्य: शुभांगी दळवी)
.
.
ईतकं मनमोकळ हसलीस
क्षणभर श्वास घेणंच विसरलो
रम्य निसर्ग होता सभोवती
मी तिकडे बघणंच विसरलो
तुझ्याबरोबर जगलो मी ते
दोन क्षण अमूल्य होते
ईतकं निखळ सौंदर्य बघणारा
मी एक पुण्यवंत ठरलो
अजून आठवता तुझा चेहरा
प्रकाशतात माझे गाभारे
त्या अनंदाचे ढग झेलतात
जरी दुःखाने मी कोसळलो
ईतकं मनमोकळ हसलीस
क्षणभर भानावर येणंच विसरलो
तुला पाहणेच झाला सोहळा
धन्य झालो मी मोहरलो
तुषार जोशी, नागपूर
०७ मे २०११, २०:००
क्षणभर श्वास घेणंच विसरलो
रम्य निसर्ग होता सभोवती
मी तिकडे बघणंच विसरलो
तुझ्याबरोबर जगलो मी ते
दोन क्षण अमूल्य होते
ईतकं निखळ सौंदर्य बघणारा
मी एक पुण्यवंत ठरलो
अजून आठवता तुझा चेहरा
प्रकाशतात माझे गाभारे
त्या अनंदाचे ढग झेलतात
जरी दुःखाने मी कोसळलो
ईतकं मनमोकळ हसलीस
क्षणभर भानावर येणंच विसरलो
तुला पाहणेच झाला सोहळा
धन्य झालो मी मोहरलो
तुषार जोशी, नागपूर
०७ मे २०११, २०:००
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा