रूप

(छायाचित्र सौजन्य: शर्वरी राणे)

.

.

तुझे सुबक नाक वेडे करते मला
तुला पाहण्याचाही सोहळा होतो
पण तुझ्या सोज्वळ स्वभावाचा
प्रभाव उत्कट जगावेगळा होतो

तुझे हसताना दिसणारे दात ना
मला मोत्यांचा दागिना वाटतो
मनापासून तुझ्या काळजी करण्याने
मनात स्नेहाचा परिमळ दाटतो

तुझे केस वाऱ्यावर उडतात ना
वाटते माझे जगणे ईथेच थांबावे
तू माझ्यासाठी हाताने केलेले
थालीपीठ तुझ्याच हाताने खावे

तुझे डोळे अन त्यातले पाणी
चिंब भिजवते जीव होतो हळवा
तुझ्या आकाशात उडताना दिसतो
माझ्या वचनांचा स्वप्नांचा थवा

सावळ्या रंगाचे काय बोलू गं
काय बोलू आता नाजुक बोटांचे
रूप साठवून ठेवतोय मनात
जणू मिळालेय धन जन्मभराचे

तुषार जोशी, नागपूर

.