स्वर्ग

(छायाचित्र सौजन्य: श्वेता )

.

.

मोती सांडतात तुझ्या
गोड हसण्या मधून
शीण थकवा मनाचा
जातो हळूच पळून

पाणीदार डोळ्यांमधे
दिसे आभाळाची माया
शांत चांदणं जशी ती
तुझी सावळी गं काया

खिडकित वारा वेडा
येई घेण्या तुझा गंध
तुझ्या रेशमी केंसांशी
खेळण्याचा त्याला छंद

तुला पाहताना वाटे
किती जगणे सुंदर
तुझ्या असण्याने होई
जणू स्वर्ग सारे घर

तुझी सुरेख आकृती
हृदयात कोरल्याने
सुंगंधाने भारलेले
माझे अवघे जगणे

~तुष्की
नागपूर, १५ फेब्रयवारी २०१३, २२:२०