आता या मुलींना काय म्हणावे? निखळ हास्याचे किती कण यांनी हवेत सोडावे? मुलींनो हे घ्या तुमच्या हसण्यावर माझी दाद.
ती सकाळी सकाळी येते
हवेत प्रसन्न हास्याचे किटाणू
सोडून जाते
दिवस भर मी पछाडलेला
मधेच हसत असतो
तिचे स्मीत आठवत आठवत
हसणे पसरवत बसतो
प्रभाव संपत नाही
तो ती परत येते
माझ्याशी बोलता बोलता
गोड हसून घेते
हवेत प्रसन्न हास्याचे किटाणू
सोडून जाते
तुषार जोशी, नागपूर
'तुष्की नागपुरी' च्या येताजाता ब्लाग वर आपले स्वागत आहे. या सर्व कविता सोबत दिलेल्या छायाचित्राच्या अनुषंगाने सुचलेल्या कविता आहेत. छायाचित्र डोळ्यासमोर आले त्या वेळेला काहीच न ठरवता जे लिहिल्या गेले त्या या कविता आहेत. सर्व छायाचित्र उपलब्ध करून देणाऱ्यांचा तुष्की नागपुरी मनःपूर्वक आभारी आहे.
मंगळवार, १७ एप्रिल, २००७
हास्याचे किटाणू
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
You need a poets mind and mindset to capture these common but most valuable expressions, and to express them in rythmeic thoughts is an art. You have it full up to the brim. Cheers Harsh Karkar.
उत्तर द्याहटवा